|
 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toen
We hadden thuis een kleine kerstboom
Er branden echte kaarsjes in,
Het was zo sfeervol en waarachtig
vanaf het allereerst begin.
Mijn vader had een emmer water
behoedzaam in de hoek gezet,
we kregen chocolademelk en nootjes
en soms een heerlijk stukje banket
De kaarsen flakkerden beweeglijk
ik keek er lang, aandachtig naar
ik was een kind, wat speels , ondeugend
misschien zon zes- of zeven jaar.
De kamer leek opeens veel groter,
veel warmer dan k het meestal zag
mijn moeder liep, als steeds, te zorgen
voor iedereen met kleine lach...
De oude hangklok tikte rustig
Het kaarslicht scheen op t bruine hout
Ik hoorde langzaam zware slagen
De wereld was verfijnd, vertrouwd.
De wind ging ijselijk langs de ramen,
De vorst tekende een groot figuur
Vol kleine bloemen op de ruiten
t was stil in t late avonduur
We hadden thuis een kleine kerstboom
De kaarsen gaven vredig licht,
Ze schenen met en gouden warmte
Over mijn vaders lief gezicht.
Muziek gleed helder door de kamer,
De kachel had een warme wang,
Het was een sfeer van rust en eenheid
Waar k soms nog wel eens naar verlang.
Geschreven door Margreet van Hoorn
Het is eigenlijk erg spijtig voor de jeugd van nu, dat ze de ouderwetse kachel waar zo,n behaaglijke warmte van afkwam niet hebben gekend, en ook die echte kaarsjes weet ik nog heel goed, we moesten altijd heel erg oppassen voor het engelenhaar( wat zo akelig prikte) wat we in de boom deden, een mooi gezicht als de lichtjes dan door kleine tunneltjes van engelenhaar scheen, de kerst ballen waren ook heel teer, er waren bij ons thuis van die mooie vogeltjes met staartjes op een knijpertje, trompetjes, er waren mooie huisjes als ballen, mooie naar binnen gewerkte ballen, allemaal wel erg teer.
Het was elk jaar weer een feest om ze uit te pakken. De piek was het hoogte punt hij glinsterde net of hij echt van goud was, mijn vader deed altijd de piek op het topje van de boom. De kerst mis had op mij een enorme uitwerking als alle mensen in de kerk samen zongen, de mannen met een bas stem, de vrouwen iets hoger en wij met onze klare kinderstemmetjes in die grote kerk, ik moest dan altijd een beetje huilen, zo mooi vond ik het.
Zaterdag ga ik smiddags al naar het eerste kerstconcert, van het mannen visserskoor, uit Den Helder. Elk jaar als ik kan ga ik er heen, en elk jaar ontroerd mij het weer. Het is ongelofelijk dat het allemaal al weer bijna een jaar geleden is, n jaar vliegt ook zo voorbij.
Ik wens u allemaal fijne kerstdagen liefst met sneeuw, en een gelukkig en gezond 2010
Eliza
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
