xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Toen wij op dinsdag
zagen hoe je daar zo rustig lag,
verlost van pijn, verlost van angst;
want voor de dood zijn wij het bangst.
Die angst voor de dood is niet verdiend,
hij heeft gehandeld als een vriend,
hij heeft je zacht in slaap gesust,
geen pijn, geen angst , tenslotteĀ
rust.
***********************************
Jouw leven moesten wij loslaten, in ons
leven houden wij je altijd vast.
************************************
een bron ontwaakt
in het begin rustig en bedaard
om daarna sneller te gaan stromen
alles op zijn weg voorziet hij van boven
een ieder word zijn deel gegeven
het lijkt ook zo vanzelfsprekend
alsof het nooit zal overgaan
er komt echter een dag
onaangekondigd en niet verwacht
ineens word dan alles koud en kil
de bron valt stil
*************************************
|