Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Sleutels je hebt ze nodig, maar waarom ben ik ze dan steeds kwijt?
Hopeloos, nu was ik de sleutels van de box kwijt, de voordeur sleutel van de gezamenlijke boxen, en de sleutel vanmijn eigen box.
Ik schrijf was want ik heb ze weer gevonden maar op zon gekke plaats, ik zou daar nooit gezocht hebben. Het was zo, een week geleden had ik mijn fiets nog in de box gedaan, dus de sleutel kon nooit ver weg zijn, maar ik heb alles al afgezocht, de jaszakken, alle mogelijke tassen waar ze misschien konden zitten, nee dus. Ik wou wel morgen op de fiets naar mijn vrijwilligers werk, ik heb toen maar de woningstichting gebeld, het onderhoud, in de hoop dat hun misschien nog reserve sleutels hadden, nee ook niet. Dan desnoods maar een nieuw slot. Mevrouw weet u dat het 35- tot 95- kan gaan kosten?
Daar schrok ik best wel van, ik was net zo blij dat ik mijn nieuwe bril vergoed had gekregen, kan ik het grootste deel weer afgeven voor een nieuw slot. Ik wist toch geen andere oplossing, ik ben behoorlijk gestrest om dat ook de radiator van de kamer niet warm meer wou worden, ik heb de onderhoudsmonteur van de verwarming gebeld, die zou komen. Ik had eerst een balie medewerkster gehad en die zei:
Heeft u genoeg water in de radiatoren?
Sorry geen idee
Zit er misschien lucht in de leidingen
Dat weet ik echt niet
Misschien weet u iemand die dat voor u na kan kijken
Pfffff zo gauw weet ik dat niet, ik zal mijn best doen
Even goed na denken( dat moet ik zeker vaker doen) ja een buurman die zou ik kunnen vragen. Dat is gelukt de buurman vroeg:
Heb je een waterpomptang
Hoe ziet zon ding er uit?
Zo en zo
Oh ja deze?
Wil je ook even het slangetje pakken waarmee je water in de radiatoren doet
Groot vraagteken op mijn hoofd, voel me zo dom .
Dat is en klein stukje slang met een koppeling
Ja nu weet ik het, in de meter kast.
Ik wil de slang uit de meterkast halen die zit een beetje klem, andere dingen gaan wat verschuiven zo ook een doosje, doosje rolt uit de kast en tot mijn opperste verbazing rollen de sleutels van de box er achteraan.
Nou breekt mijn klomp, hoe is dat nu mogelijk? Ik zag ook een soort portemonnee, een zakje aan een lang koord met ritsjes, waar je geld in kan doen. Toen wist ik weer, ik had dat uit de box gehaald, ik zag het daar, en dacht laat ik dat maar mee naar binnen nemen als ik ooit nog een weg ga dan is zon zakje aan een lang koord, niet zon gek idee onder mijn jas.
Het volgende is nu gebeurd, ik heb de sleutels in mijn hand gehad, het zakje in de meterkast binnen gelegen en de sleutels gelijk er bij. Als ik niet de verwarming stuk had, en die slang niet nodig had gehad, had er maandag een nieuwslot op de deur gekomen en was ik behoorlijk wat geld kwijt geweest. Ik geloof niet in het paranormale maar dit vond ik toch wel bizar,
Ik had nooit van ze leven op die plek gezocht. De buurman die me geholpen heeft gelooft wel in het paranormale, en die zei: je man Simon heeft je geholpen Ik zou het bijna gaan geloven en zeggen lieve Simon bedankt.
zien we Albertheyn, de Gruyter, de Vana en lijn 9 in de verte. Niet dat dat allemaal niet boeiend
zou zijn, maar niet zo typisch Amsterdam.
Wanneer we tegen onze schoonzuster in Gouda zeg-
gen: Heerlijk, ik woon in Amsterdam! De Gruyter,
Albert Heyn, Simon de Wit! Dan zegt ze: Maar
dat hebben we thuis ook.
En nu is het pijnlijke, dat wij ook nooit naar Am-
sterdam kunnen gáán! Gisteren kreeg ik een boekje
in handen voor toeristen: Welcome to Amster-
dam. Wat een stad stond daarin beschreven! Al die
fotos van grachten, al die handige kaartjes, en alles
van Hendri de Keyser op een kluitje.Wat een moge-
lijk heden, al die prachtige oeroude gebouwen, al die
musea. Ik kreeg toch zon verlangen om eens naar
Amsterdam te gaan. Maar hoe doe je dat, als je er woont . .
Als ik nou Mrs. Johnson was, uit Birmingham, dan
wist ik het wel. Ik zou tegen mijn man zeggen, in
het Engels dan: Kom, we gaan naar Amsterdam,
het eten is er goed en de naaitwotsj is er mooi! Dan
zou ik de kans krijgen een weeklang door al die
wonderlijke grachtensteegjes te kruisen, geveltjes te
kijken, me helemaal te laten zinken in de historie
van Amsterdam, met het gidsje in de hand. Gabriël
Metsu te zien, te mijmeren in de schemer op de
Groenburgwal wat zou het heerlijk zijn. Maar als
je niet Mrs Johnson bent, en je woont in Amsterdam
dan kom je er nooit.
Of denkt u, dat het mogelijk is, dat je als huisvrouw
in de Watergraafsmeer smorgens na het ontbijt
zegt: Kom, kinderen. Het is woensdag vandaag, dus
moeder gaat saait-siejen! Vort jullie naar school,
moeder gaat geveltjes in de Koestraat bekijken. Daar komt immers nooit iets van!
Wat treurig om te bedenken, dat je al vijfentachtig jaar lang in Amsterdam kunt wonen, zonder ooit de Montel-Baanstoren gezien te hebben. Je krijgt er zoschuldgevoel van ook. Ik ken een oude juffrouw, die haar hele leven aan t piekeren was: Nou bén ikAmsterdamse, en ik heb nog nooit het Mauritshuisgezien. Op haar zeventigste verjaardag hoorde ze, dat het Mauritshuis in Den Haag was. Toen zei ze opgelucht: Hé hé dan hoef ik er dus ook niet heen. Maar goed, hoe moeten we het aanleggen om een keer naar Amsterdam te gaan? Er zit geloof ik niets anders op: we zullen naar Engeland moeten
en vandaar uit een trip naar Holland maken.
Amerika is zo ver, daar wil ik u niet helemaal heen-
sturen, maar u zult wel met koffers en een rugzak en
een grote bril naar Engeland moeten reizen. In Har-
wich mag u de hele dag in een wachtkamer blijven zit-
ten en dan, dan begint de reis naar Amsterdam.
Gidsen en kaarten en een stadsplan en een lijst van
Hotels hebt u in de hand. U komt aan in Hoek van
Holland. In de trein zit u te popelen: we gaan naar
Amsterdam! Aan het Centraal Station ziet u al dat
wemelende water, de Sint Nicolaaskerk, de bootjes ,
en u roept verrukt: O, wat bjoetifoel!
U hebt maar een week de tijd, die week moet u goed
benutten. Begijnhof niet vergeten, Trippenhuis,
Schreierstoren, Zeedijk, Oude kerk, Kolkje Denk
er om, zaterdag zit u weer op de boot naar Engeland,
dan is het afgelopen, het bezoek aan Amsterdam
u komt er nooit weer! Wat, hebt u het Rembrandt-
huis vergeten? Dat is wel bijzonder jammer, die kans
is dus verkeken voor altijd. Want eenmaal in Enge-
land aangekomen, neemt u direct de boot terug,
u gaat weer naar het Hoofddorpplein, denk u er aan?
Daar zit u dan weer voor de rest van u leven bij Albert-
Heyn, de Gruyter en de Vana. Uw buurvrouw vraagt:
Waar zijn jullie heen geweest? Dan kunt u zeggen: naar
Amsterdam. Een hele week. Wat een zeldzaam mooie
stad.Moet u ook eens heen gaan!
Zo goed !!!!
Aleen de foto's zijn niet erg mooi, maar ik wou er graag oude foto's bij, die heb ik overgenomen uit een boek over Amsterdam
Vanmorgen toen ik waker werd en naar buiten keek, zag ik een plaatje wat ik 6 weken geleden ook zag.
Alles ligt weer onder een behoorlijk pak sneeuw.
Ik ben wat laat wakker 10 uur en denk, wat zal ik doen? Eerst de tv even aangezet, op sport. En ja hoor tennis. Ik vind tennis heel fijn om naar te kijken, dus gauw er uit, eerst langs de keuken theewater opzetten, dan naar het toilet, dan theezetten twee rijstwafels met boter maken, Rocky even in de tuin uitlaten, dat ging niet zo makkelijkhet tuinpad lag ook onder een pak sneeuw, ik in mijn badjas op pantoffels ( gelukkig met en dikke zool) de bezem gepakt en het tuinpad zo goed mogelijk schoon geveegd, wat voor de boven buren vast een vreemd gezicht zal zijn geweest, ik met blote benen in een badjas sneeuwruimen.
Ik vergeet vaak dat ik bovenburen heb, maar ik ben bedekt dus niet in mijn nakie. Rocky geplast, gauw weer met een noodvaart mijn nog warme bedje in, lekker wat kussens in mijn rug, tennis kijken. Het is loei spannend, het kopje thee en de rijstwafels smaken prima.
Het is fijn om zo de dag te beginnen, heerlijk om zelf te mogen beslissen dat ik lekker in bed tv kijk. De wedstrijd is afgelopen er komt er nog een achteraan, maar nu de tv uit.
Gewassen en aangekleed kon ik nu echt even buiten met Rocky.
Hij vind het weer schitterend in de sneeuw, deze sneeuw is nog zo puur en zacht dat vind ik ook prima, maar straks al dat gedoe weer met platgereden gladde sneeuw, daar is echt niets aan hoor. Maar dat het er mooi uit ziet, is zeker waar. De buren zijn de stoep aan het sneeuwvrij maken , dus ik ook dan maar, de sneeuw is nu nog te hanteren.
Rocky is ook op de stoep tot hij in de verte een hond zag, ik kon gillen wat ik wou, dwars over het grasveld door de dikke sneeuw ging Rocky naar de andere hond over de grote straat weg, hij en ik hebben nog steeds mazzel gehad dat er geen autos op dit moment rijden, of zo als laatst dat ze op tijd konden stoppen. Ik vind het zo jammer om hem aan de riem te leggen, maar dat gaat toch maar gebeuren de volgende keer, liever een Rocky aan de riem als een platte Rocky.
Ik vind wel dat ik na het schoonmaken van de stoep (ook het stukje waar de postbode met de post elke dag moet lopen dat vind ik wel zo netjes, ben toch blij dat ik altijd post krijg ) een lekkere warm kom soep wel verdiend heb.Ik gebruik dan zakjes voor 1 kop soep, ik heb een vrij grote kom, doe daar 2 zakjes in, deze keer kerriesoep, dat is lekker pittig ik word er warm van, een tosti erbij die wel even wat te hard gaat op het vuur, geen probleem het donkerste er afhalen, met wat tomatensaus mayonaise en augurkjes, een lekkere maaltijd. ( Ik ben makkelijk wat eten betreft)zo kabbelt mijn zondaggewoon verder, nog wat fotos gemaakt van de vogels in mijn tuin, op het schoongemaakte pad wat strooivoer gegooid, daar komen ze wel op af, ik maak door het raam de fotos, ik ben blij met mijn fotoprogramma op de pc, daar kan ik alles wat mee corrigeren. Het word dan wat scherper. Het is nu half 4 ik ga de fotos wat kleiner maken en dan bij mijn verhaal doen, nog een fijne zondag allemaal.
Vandaag is weer een dag die ik niet zo bedacht had, wel dat ik om 11 uur even een half uur vrijwilligers werk ga doen in de keuken van een verzorging tehuis.
De maaltijden inpakken die dan buiten het tehuis naar de omwonende ouderen worden gebracht.
Rocky plast alle molshopen plat
Dit zijn weer de knotwilgen iedere keer iets anders.
Ik heb Rocky even naar Joop gebracht, hij heeft toch wat vlooitjes opgelopen, en zit zich helemaal kapot te bijten. Ik durf hem niet een halfuur alleen te laten ben bang dat hij echt plekken krijgt. Straks ga ik hem in bad doen even alle vlooitjes de schrik van hun leven geven, ik hoop dat ze niet kunnen zwemmen, daarna ga ik hem lekker afdrogen en gauw een anti vlo middel toedienen, dat spuit je in zijn nekvel dus eerst wassen anders was je het anti vlo middel er weer af. Ik vond nog een half liter witte wijn in een kartonnen pak ik proeven, het is heerlijk koel,ik heb er een groot glas bij gepakt en ben de koele witte wijn aan het drinken, gek dat je daar wel warme wangen van krijgt?Toen ik uit de keuken van het tehuis kwam heb ik Rocky opgehaald bij Joop, om samen wat boodschappen te doen.
Rocky mag eigenlijk het winkelcentrum niet in, maar heel in het begin van het winkelcentrum zit een bloemenman, die heeft buiten de winkel rekken met planten staan, daar mag ik Rocky dan even aan vastbinden zodat ik gauw wat boodschapjes kan halen. Op de terug weg kom ik een oudere mevrouw tegen die bij me in de buurt woont,wat is het koud hé zei ze,ik moet nog een eindje verder ik vind het jammer dat ik mijn handschoenen vergeten ben. En zo komen we aan de praat, en voor dat ik het wist had ik haar telefoonnummer en zouden we elkaar bellen om eens een kopje koffie bij elkaar te drinken.
Gelijk er achter aan werd gevraagd ga jij wel eens mee met die goedkope dagtochten,Ik wou meteen vertellen dat ik daar even genoeg van had, zins de vorige keer, maar die mevrouw ging gelijk verder, ik zou zo graag weer eens mee gaan, maar ik loop nu achter een rolator, en die kan niet mee, (ik ga vragen of hij wel mee kan) dus moet ik iemand kunnen vasthouden. Ja, u snapt het al spontaan zei ik dan gaan we toch samen wel hoor ik in mijn achterhoofd ergens iets fluisteren je zou toch eerst even na denken voor dat je wat belooft? Maar ja zins ik op mijn achter hoofd ben gevallen is het een zwakke plek en komt niet alles door wat gefluisterd word.
Nee dat is een grapje, ik heb het weer gedaan, maar ja er komt een zanger die ik wel goed vind zingen Dries Roelving daar offer ik dan wel weer een verkoopdemonstratie aan vast. Alleen goed op mijn spullen passen dan . Eerlijk is eerlijk ik heb de bodywarmer, foto en cd van 'Jack Herb' over de post thuis gekregen, de kosten daarvan ga ik ze persoonlijk overhandigen. Het zonnetje komt te voorschijn, ik ga even frisse lucht happen met Rocky, de wijn stijgt toch een beetje naar mijn hoofd, even een rondje Marieëndal en mijn dag kan niet meer stuk.
Van welke kant komt de bus nou?
Terug van Marieëndal, het was heerlijk en ik heb nog wat fotos kunnen maken van het wintergevoel, het ijs is nu net zeepsop op het water, de eenden en andere watervogels hebben weer een grote plas gewoon water. Een eenzame reiger aan een klein slootje, heerlijk dat er cameras zijn en dat ik zo gelukkig ben om in het bezit te zijn van zon mooie camera en er redelijke fotos mee kan maken
Ik wou de sneeuw wel weg hebben van wegen het moeilijk lopen, maar nu het weg IS, is de wereld toch wel grauw.
Alle planten bevroren dus naargeestig treurend in hun pot.
De hondenpoep nog erger te zien nu, overal waar ik kijk, het papier van vuurwerk overal om de flats op de stoep. Het is er niet mooier op geworden, maar we kunnen wel weer stevig stappen, en als je in de tuin kijkt zie je toch al dapper overal nieuwe plantjes uit de grond schieten, dat geeft weer hoop dat het in het voorjaar allemaal wat fleuriger word. Eergisteren lag er op de tuintafel nog een bol bevroren sneeuw, ik had de hond uitgelaten en bekeek de tuin, ik zag ineens een pootje en een stuk staart uit de bevroren sneeuw steken, ja helaas was er een vogel gesneuveld en meteen ingevroren.
Ik wou niet het hele lijkje zien dus heb de bevroren sneeuw in zijn geheel opgepakt en achter in de tuin gegooid.
Toen de bevroren geraniums met aarde en al er over heen , een klein gebedje gedaan en zo is de kraai (dacht ik) begraven.
Mijn zoon Chris heeft heerlijk gisteravond bij mij gegeten.
Ik had me smorgens behoorlijk uitgesloofd om een zuurkool ovenschotel te maken. Het was prima gelukt, eerst een groot gedeelte van het zakje natuurzuurkool met een half ons ontbijtspek in zijn eigen vocht gaar laten smoren op zacht vuur, de rest van de zuurkol heel fijn knippen met de keukenschaar. Aardappels in blokjes koken goed afgieten en in een pan doen waar je in kan stampen met de koolstamper, nog ouderwets maar dan word het niet al te fijn. Ovenschaaltjes invetten met wat boter, paneermeel er in, helmaal even door het schaaltje strooien. Het andere half ons ontbijtspek in stukjes snijden en in een koekenpan doen, dat even laten wachten. Een rookworst die in een verpakking zit die dus niet meer echt gekookt hoeft te worden, in mooie schuine plakjes snijden, de fijn geknipte zuurkool, de worst en de aardappelen plus de zuurkool gesmoord in ontbijtspek bij de hand houden.We gaan nu eerst de zuurkool met ontbijtspek in het eigen vocht in de pan doen, de zuurkool word lekker zacht en smeuïg door het spek, daarna de aardappels erbij , er kan ook een rauw ei doorheen om het nog wat smeuïger te maken . Goed stampen, dan een laagje stamppot in de schaal, daar overheen de plakjes worst niet allemaal. iets overhouden voor de garnering. Daar weer overheen de fijn geknipte rauwe zuurkool, dat geeft een lekkere zure smaak aan het geheel, weer een laagje stamppot, daar overheen de laatste plakjes worst, wat paneer meel met kleine klontjes boter en klaar is de ovenschotel. Als de ovenschotel uit de oven komt, de uitgebakken stukjes ontbijtspek die in de koekenpan liggen er overheen doen, is lekker en staat leuk. Ik had ook nog een custart puddingkje gemaakt, maar Chris vond het velletje daarop maar niets, dus daar werd wat mee gerommeld.
Als je dat smorgens doet en je wast alles af wat je vuil gemaakt hebt, dan hoef je savonds alleen de bordjes en de schaal plus bestek af te wassen. Er moet wel een jus bijgemaakt worden, u heeft nog jus van vlees of u maakt jus van een pakje dat is heel goed te doen.
Chris heeft gesmuld en vroeg de rest mee voor de volgende dag, heerlijk voelde ik mij. s 'morgens op mijn gemak alles in orde maken, het compliment van Chris s'middags, deed mij stralen.
Ik had ze bijna 3 weken niet gezien en schrok er gewoon van hoe groot ze dan ineens lijken .
Indra die gaat heel snel in de lengte, het mollige vet wat zo schattig was is er af zomaar, Sven heeft een eigen hyve pagina op de pc, heeft zijn oma uitgenodigd om vrienden te worden op hyve.
Tikt zijn oma dan meteen maar even voor haar billen met een tik van hyve , het gaat echt veel te hard. Tegen houden kan je het niet al mogen ze van mij nog best wat knuffelig blijven.
.
Ze zijn de hele zondag bij me geweest we hebben weer met de lege bakjes gespeeld ik ook deze keer, samen onze fantasie beleven is echt veel beter als de pc. Maar dat is 1 uurtje toen trok de pc toch wel heel erg aan Sven, oké Indra en ik gingen fruitbowl maken, allemaal fruit in kleine stukjes, limonade en water er bij klaar is kees. Ze vinden het heerlijk, ,Oma moet er geen kameel in (kaneel) we hebben ook daarna afgewassen, Indra de helft ik de rest,
kijk oma hoe dat bordje spiegelt, ze had er zeker 5 keer overheen gepoetst,
prima hoor
nee oma, perfect
Indra speelt graag met het afwaswater, per ongeluk hing ze met haar mouw in het water omdat het zo lekker warm was, dus toen we klaar waren werd de mouw droog geblazen door de föhn.
Oma zullen we samen muziek maken
Dat is een goed idee, dan halen we Sven achter de computer vandaan hij zit er al lang achter
Indra wou graag met het keyboard, voor Sven had ik een soort drumstel gemaakt, lege bussen, de deegroller, lege doorzichtige plastiek dozen.
Alles gaf een ander geluid, de drumstokken waren 2 ronde kartonnen rollen, die in cadeaupapier zitten om de rol stevig te maken,wie wat bewaard heeft wat.
Toen ik samen muziek wilde maken naar mijn idee ging het fout. Ik dacht te volwassen, ik speelde een paar geluidjes voor, Sven en Indra mochten het dan proberen op hun muziek instrument, Sven die rammelde lekker op zijn drum,
Indra schrok daarvan dus toen wij zaten te wachten op een geluidje van haar bleef het stil, ze begon hard te huilen, ik kan dat niet oma echt niet
Daar had ik geen rekening mee gehouden Sven en Indra willen niet falen, dat zit er al heel sterk bij hun in.
Lieve schat het moet toch gezellig zijn en geen eng iets wat jezo nodig moet kunnen
Maar ik wil samen muziek maken allemaal tegelijk, en ik wil op Sven zijn drum
Hé daar kwam een klein aapje uit de opgedroogde mouw. Toen ze Sven zo hoorde rammelen vond ze dat toch ook interessant, Sven was zo lief om Indra op de drum te laten slaan wat ze nog vrij goed deed ook. Samen hebben we ook nog muziek(lawaai) gemaakt veel lol werd het toen. We hadden sambaballen ,een mondharmonica, een plastiek knal rode blokfluit, de drum en het keyboard.
Dus tranen weer vergeten, inmiddels was ik best moe geworden, ik had mijzelf een pauze gegeven, Indra ga even iets zelf doen, Sven mag nog even achter de pc, oma gaat even een halfuurtje een boekje lezen. Oma ik weet niets te doen Indra in de bocht, oma heb je voor mij plaatjes boeken dan kan ik dat kijkenOmakijken naar sprookjes boeken waar ik er tal van heb,omdat ikzelf gek ben op sprookjes . Oma die plaatjes zijn zwart- witik wil gekleurde plaatjes grrrrrrrrrr mijn geduld raakte op, toch nog sprookjes boeken gezocht met gekleurde plaatjes. Toen was het zalig 20 minuten stil, de bel ging pappa kwam ze ophalen, pappa moest nog wel eerst van de bowl proeven die Indra gemaakt had. Er zit kameel in pappa.
Hoera het regende om 6 uur pijpenstelen, normaal ben ik daar niet zo blij mee, maar nu vind ik het niet erg.
We hebben zowat 5 weken sneeuw gehad, en als het gewoon rulle sneeuw is, waar je goed grip op hebt, prima we hebben nog een heel jaar voor ons.
Maar dat opgevoren sneeuw, die platgereden sneeuw, dat vind ik nu wel genoeg, ik hou van wandelen en gisteren heb ik nog een rondje gedaan door Marieéndal, ik had echt spierpijn van het voorzichtig lopen, ik weet hoe het voelt als je 2 keer op je achterhoofd valt en dat is ook genoeg. Van morgen wist zelfs Rocky niet wat hem over kwam hij gleed ook steeds uit, het waaide heel hard en het was goed koud, de bulten sneeuw waren bevroren dat loopt echt naar, dus verplicht gauw plassen en poepen en gauw weer naar de warme kachel(radiators)
Daar een heerlijke kom warme hotchocolade uit een pakje zo in de beker en er dan heet water op doen, daar word je warm van. Wat ik zelf ook nu veel drink is anijs melk, van die blokjes ook uit een pakje, 2 of 3 ligt er aan hoe groot de kom is, daar hete melk overheen goed roeren, dan word je zelfs lekker warm van binnen. De erwtensoep mogen we ook niet vergeten deze dagen heerlijk toch? Maar om 6 uur regende het, gelukkig dan hebben we weer een gewoon straatbeeld en kunnen we weer veilig lopen, mijn schoon moeder is ook al 7 weken niet op straat geweest.
Ik ga om 10 uur Rocky uitlaten en nee hé, ja hé, het sneeuwt!!! er ligt weer een laagje poedersuiker over Den Helder. Dus als het door zet begint alles weer over nieuw.
Ja wat zeur ik nu, 5 weken sneeuw nou en, hoelang zou de aardbeving geweest zijn in Haiti? Daar veranderde er in enkele momenten het leven van duizenden mensen, die elkaar te lijf gaan om alleen maar aan water en brood te komen, de natuur is grillig, de sneeuw hier is niets vergeleken met de vreselijke ramp daar.
Ik moet daar helemaal niet wezen, het was ook echt niet de bedoeling.
Ik ga koffie drinken bij een buurvrouw die zegt ga je straks even me naar Bristol" Ik had mij ook heilig voorgenomen om op elke vraag te zeggen, ik zal er even over nadenken.
Maar toen mijn buurvrouw zei bij Bristol is er UITVERKOOP, sloeg ik gelijk op tilt en zei wanneer gaan we.
Bristol is een warenhuis die schoenen en kleding verkoopt.
Aangezien ik ook een schoenentik heb( ik heb dus velen tikken), wou ik er ook directnaar toe. Zeer slecht voor mijn portemonnee, ik heb nog een halve maand te gaan, maar daar denk ik niet aan als ik het woord UITVERKOOP, hoor .
Ik ga wel op een houtje bijten, goed voor mijn lijn.
Nee hoor zo erg is het nog niet, maar ik heb nu de portemonnee in de brandkast gedaan en de sleutel aan Joop gegeven. Nee dat is ook niet waar, maar nu ga ik geen winkel meer in tot er weer geld van de nieuwe maand gestort is.Als het wc papier op is leen ik wel van Chris, als ik echt geen eten heb ga ik bij mijn enige schattige zoon eten, ja toch? Die wc rol zou nog wel kunnen maar Chris ziet mij aankomen. Nee dit is allemaal flauwekul en flauwekul is leverworst, dat is het gezegde.
Maar ik dwaal weer helemaal af, de UITVERKOOP heeft toch een paar mooie laarzen voor 10- en een paar mooie zomerschoenen voor 10- opgeleverd, hartstikke goedkoop MAAR!! eigenlijk buiten mijn budget .
Ik hoop maar dat dit fenomeen voor veel vrouwen EN mannen herkenbaar is, zo dat ik niet het idee heb dat ik alleen een gat in mijn hand heb als het om de UITVERKOOP gaat.
Even bij komen dat was wat ik wilde, ik was onstabiel ik wist even met mij zelf geen raad. Als ik door niet na te denken wat ik zeg of beloof, andere mensen echt ga kwetsen, kan ik met mij zelf niet goed overweg, ik ben bang dat het weer gaat gebeuren, wil eigenkijk even niet onder de mensen komen. Het was dus een welkome verassing dat mijn oudste broer, zijn vriendin en buurvrouw vriendin (woont 2 of drie huizen verder, is als en dochter van mijn broer) mij vroegen om de 2de kerst dag, en oud en nieuw bij hun te komen vieren.
Geweldig vond ik dat, het is even wat langer geworden, precies 14 dagen, omdat er een bruiloft zat aan te komen en als ik wat langer bleef, die dag op het hondje van mijn broer zijn vriendin kon passen. Ik kon dat wel, thuis werden de 2 zebravinkjes door een buurvrouw verzorgt, de post werd elke dag op de tafel gelegd, mijn huisje werd in de gaten gehouden, en mijn zoon heeft hartstikke lief mijn stoep sneeuwvrij gemaakt. Heerlijk als je zon goede achterban heb. Nu ben ik ook wel weer blij dat ik weer achter mijn pc kan zittendat is wat ik toch wel gemist heb, verder een top logeer partij gehad, wel een broer die het plagen nog steeds niet verleerd was, ik kan er iets beter tegen nu, maar 14 dagen was genoeg. Nee het was best goed maar toch verlang je dan ineens naar je eigen huisje, gewoon weer je eigen leventje oppakken die nu met de ondersteuning van broer, en familie die ik weer na jaren gezien heb, gewoon weer in rustig vaarwater is beland.
De jaar wisseling was beren gezellig, we keken na 12 uur naar de Toppers( Gerard Joling, Rene Froger,en Gorden een herhaling) die allemaal bekende liedjes zongen die we heel hard hebben mee gezongen, ik had wel wat likeur op en om 12 uur wat champagne, dus deed nu ook vrolijk mee. Ik heb in die 14 dagen meer vis gegeten( Zure en Zoute haring, garnalen ,en paling) als in 2 jaar thuis. Mijn broer doet in vis en daar was ik heel blij mee. Zijn jongste dochter en man waren er, de buurvrouw en nog een buurvrouw van de vriendin van mijn broer, die ook net als ik alleen zijn.
Met zn achten hebben we er een super leuke jaarwisseling van gemaakt.
Ook een voornemen in het nieuwe jaar zal zijn dat ik niet meer alle buitenlandse jongeren onder een kam zal scheren (allemaal als gelijk zien), ik was de 2 de dag op mijn achterhoofd gevallen ( ja ja, het is wel een gezegde ik ben niet op mijn achterhoofd gevallen maar het kan dus echt gebeuren, ik kan nu niet meer zeggen dat ik NIET op mijn achterhoofd ben gevallen).Ik liep met 2 hondjesallebei aan een lange uitlaat riem, het was glad ik zou net de midden weg oversteken, gooien een paar jongens een rotje achter de honden.
De honden schrokken daar zo van dat ze aan de loop gingen en mij gewoon ondersteboven trokken, ik dus plat op mijn achterhoofd, ik kan u verzekeren dat het geen pretje is.
Ik bleef even duizelig liggen toen ik overeind wou komen had ik een probleem, in allebei de handen een hond strak aan het koord hoe moest ik dan overeind komen? Er stopte een busje, een jonge TURKSE man gleed zelf ook uit omdat hij zo gauw bij mij wou zijn, kan ik u helpen wat kan ik voor u doen? Dat vind ik lief van jou, ik weet even niet hoe ik over eind moet komen( voelde me nu echt 80 jaar) De jongeman heeft mij heel voorzichtig overeind geholpen heeft nog gevraagd of hij mij naar huis moest brengen, maar dat was niet nodig het ging weer. Dus niet meer vooroordelen.
Eergisteren ben ik nog een keer op mijn achterhoofd gevallen ook weer door de hondjes, ik wou Rocky corrigeren door even streng aan de riem te trekken, trok nu mijzelf onderste boven, echt wat voor mij om 2 keer op mijn achterhoofd te vallen, schade gelukkig nihil, wel spier pijn de ander dag.
Heerlijk ook om winkels dichtbij te hebben om dan even lekker met mijn schoonzus ( dat is ze eigenlijk gewoon, getrouwd of niet) te gaan winkelen, uitverkoop schoentjes kopen, in de Hema heerlijk rondsnuffelen, de lekkerste appelflappen uit de Hema mee naar huis nemen, we hebben ons wel de rambam gesleept, het was heus niet zo ver, maar met allemaal boodschappen en hebbedingetjes liep het toch op. Maar als je kan winkelen moet je ook kunnen dragen toch? Ik geloof wel dat ik u weer meegenomen heb in mijn logeer (zeker vakantie) belevenis. Heerlijk om mij weer even te hebben uitgeleefd op de toetsenbord van mijn pc. Fijn dat hij zo trouw weer starten toen ik dat wou, kan je van menig auto in deze toch wel stevige winter niet zeggen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
