Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Onderste boven ben ik op het ogenblik, kreeg telefoon dat onze mondharmonica leraar plotseling is overleden. Lag in het ziekenhuis voor een dubbele longontsteking kreeg gisteren een hart stilstand, je bent 68 jaar en je bent er gewoon in een keer niet meer? ik heb mijn gevoelens op geschreven in dit gedicht.
Het leven
Het leven word je gegeven Het leven duurt maar heel even Het leven zo ben je gezond Het leven zo lig je onder de grond Het leven leeft het intens Het leven leef uitbundig mens Het leven verspil het niet Het leven mens geniet Het leven vandaag niets aan de hand Het leven morgen een advertentie in de krant Het leven maak van elke dag een FEEST Het leven voor dat je weet, ben je er geweest.
Brrrr het valt echt tegen vandaag , ik in mijn rode tussendoor jak,(ik kan hemweer aan,) loop nu net te bibberen van de kou, het is minstens 5 graden minder als gisteren en de dagen ervoor dus niks geen tussendoor jak hoe fleurig hij ook is, gewoon de dekbed jas aan. Ik heb drie verschillende jassen nu aan de kapstok hangen: de dekbed jas, die is vooral voor savonds als ik Rocky uitlaat maar ook voor als het echt koud is overdag, kan me niks schelen dan dat ik net een duikelpoppetje ben,warm is warm, de jas die ietsjes dunner is maar lekker gevoerd,en dan nu het mooie rode jak, wind dicht maar niet al te dik, ik heb hem gekregen was er erg blij mee paste er toen maar net in, nu haalde ik hem van de week uit de kast en ja hoor hij zit een tikkeltje ruimer, ik zal het niet overdrijven maar er zit toch 5 kilo minder in de jas. Dus ik vanmorgen mijn vrolijke rode jas aan, foute keus er staat een koude wind, dus als ik straks naar mijn vriendin ga de winterjas maar weer aan.
Gisteren heb ik geen tijd gehad om op mijn blog te schrijven, ik had Sven en Indra van 10 tot 7 uur. Het was erg gezelligwe zijn naar de bioscoop geweest naar Uhsi die ging trouwen ,de film van Wendie van Dijk, ik had voorstukjes op de tv gezien en moest toen erg lachen. In de bioscoop zo levens groot viel het mij en beetje tegen en voor kleinen kinderen zit er toch iets te veel seks in ik vond het voor Indra die dus 8 is al wat te ver gaan, maar ja ik weet misschien niet wat er al allemaal in die koppies omgaan, misschien ben ikouderwets.We hebben heerlijk gegeten Mamma at ook mee Spaghetti, fijn als je je best hebt gedaan met koken als er dan ook zo lekker gegeten word doet het me goed, het was een geslaagde dag gisteren
Er zijn van die dagen dat iets niet helemaal gaat zo als jij dat wil. Heb u ook weleens last van een verpakking die niet zo makkelijk opengaat? Het blik erwtensoep bijvoorbeeld, er zit een metalen ring aan die moet je omhoog klappen en dan moet je vrij simpel het blik kunnen opentrekken. Nou ik niet, ik moet gewoon geweld gebruiken om iets beweging in die deksel te krijgen en loop ik dan paars aan gaat hij tergend langzaam open. Gelukkig, de erwtensoep in een kom in de magnetron, vergeet ik er een deksel op de doen, ontploft mijn erwtensoep letterlijk in mijn magnetron die nu helemaal onder de erwtensoep spetters zit, ga dan gerust maar meteen die magnetron schoonmaken anders moet je gaan bikken, terwijl je heel iets anders wil doen.
Oké zit op de bank lepel mijn erwtensoep, is nog wat te heet ik schrik en ja hoor ik heb voor het eerst zins tijden iets wits aan daar zat een klodder erwtensoep op ik moet straks weg dus omkleden dan maar. Wil een glas melk pakken zit een mooi lipje op doe ik dat open zit er potverdorie ook een plastiek ringetje in, moeilijk om vast pakken en als hij dan openschiet grote scheut over de aanrecht, de dag is nog niet eens voor de helft om wat staat er nog boven mijn hoofd te gebeuren?
Het zonnetje schijnt met zijn warme stralen mijn computerkamer in, de tuindeur staat open Rocky ligt heerlijk in het zonnetje onder het balkonnetje, ik heb ook even heerlijk met de oogjes dicht zitten zonnen, niet te lang de zonnestralen zijn al behoorlijk warm, dat heb ik van de week gemerkt toen ik buiten accordeon speelde, savonds had ik een heel rood gezicht dus even oppassen met dit zonnetje, er lopen veel mensen nu langs het sloot pad het begint er weer op te lijken is gezellig. Iedere keer als ik mijn muisknop pak verwarm ik mijn hand de muisknop ligt in het zonnetje.
Fijn dat ik nu even er tussen uit kan naar die mevrouw in het tehuis, zij vind het ook fijn vooral om Rocky te knuffelen, Rocky laat wel een zacht grommetje horen als ze hem teveel op zijn neus zoent. Achter het klaverjas spel hebben we evengoed liedjes gezongen, ze heeft niet veel adem maar de ondersteunende zuurstof doet zijn werk goed, zachtjes zingt ze dan mee: aan de Amsterdamse grachten een pikketanissie,van Jonny Jordaan jij bent als een wilde orchidee van Willy Alberti, we eindigde met Waar heen leid de weg die wij moeten gaan, gezongen door Mieke Telkamp. Van de week zongen we Hij was maar een clown gezongen door Ben Kramer. Eerst zong ze heel zacht maar daarna kreeg ze er lol in en werd het wat krachtiger. Mevrouw en ik genieten dan met volle teugen. Het is goed dat dit zo op mijn pad is gekomen ik ben dan even niet alleen en mevrouw vind het ook heel fijn.
Gisteren was ik in het zonnetje accordeon aan het spelen toe de buurvrouw van verder op over de heg mij aan sprak. Els er ligt hier een meeuw hij vliegt niet weg dus er is vast wat met hem. Els legt haar accordeon neer en gaat kijken, naast de sloot in het gras ligt inderdaad een meeuw, aangezien ik ooit al eens met een meeuw te maken had gehad die me toen in mijn neus gehapt had, naderde ik voorzichtig de meeuw, ik dacht dat het nog een vrij jongen meeuw was, ik pakte hem om zijn vleugels heen, hij reageerde heel lauw even met zijn snavel naar mijn hand maar had de kracht niet om verder iets te doen.
Ja en toen? ik heb hem mee naar binnen genomen de meeuw op de aanrecht gelegd, hij kon niet staan en viel een beetje om als hij lag. Naast de buurvrouw die de meeuw gezien had woont een andere buurvrouw die toen nauw betrokken was met de Zwanen die overlast bezorgde, zij had contact met het vogelasiel dus ik dacht ik bel haar even. Ja het enige wat je doen kan hem naar het vogel asiel brengen. Onder tussen was de meeuw wel iets bij gekomen en vloog halfslachtige tegen het keuken raam en viel op de grond. Ik hem weer opgeraapt in een handdoek gewikkeld en in n grote boodschappen tas gedaan . Rocky aan de lijn, ongeveer 20 minuten lopen naar het bos waar het vogelasiel zit.
Kwamen we daar aan was er niemand wegens ziekte, er waren wel hokjes met stro, je kon een luikje open doen meeuw er in luikje weer dicht. Op de mededeling stond ook dat er wel iedere namiddag de hokjes nagekeken werden om te zien of er beesten gebracht waren daar vertrouw ik dan maar op ik had mijn best gedaan, word niet niets voor niets Moeder Theresa van Holland voor de dieren genoemd, moet mijn naam hoog houden. Toen ik naar huis ging door het Donkere Duinenbos kwam ik ook weer mooie plekjes tegen. Ik was bijna thuis kwam ik de buurvrouw met Spetter tegen dus omdraaien en een rondje Marieëndal er achteraan, toen was ik wel moe hoor ik was blij dat ik thuis was.
Vandaag konden we niet in Marieëndal wandelen het was te glad, nu gaat het zonnetje schijnen dus word de gladheid vast minder. We liepen door het gras langs het pad. Buurvrouw en Spetter liepen ook mee, zie ik Spetter een duik nemen in een hoop paardenpoep hij zou er net van gaan smikkelen, ik geef een brul buurvrouw haalt hem weg, we lopen verder ben ik Rocky kwijt staat hij achter ons heerlijk te eten van de hoop waar Spetter niet aan mocht komen, alweer fout van mij let ik op Spetter kijk ik niet naar Rocky, ze vinden het echt lekker die paardenpoep, getverderrie.
Mooi weer, een grasveltje voor bij de deur een tuin achter wat wil je nog meer. Indra en Liv mijn buurmeisje wat waren ze nog klein, als je ze nu ziet, echte meiden worden het zijn al 8 jaar Wat waren ze tevreden met een kleedje... knuffel beesten... en een levend knuffelbeest Rocky
Het lijkt net Siberië hier in Den Helder, het waait guur en er vallen allemaal kleine kiezel steentjes naar beneden een soort hagel maar dan kleiner. Rocky en ik komen net van buiten maar daar wil je nu niet graag zijn, die kleine hageltjes doen gewoon pijn aan je gezicht. Vanmorgen was er wel een snoei koude wind maar niet die hageltjes. We zijn naar het bejaarden tehuis geweest even die mevrouw opzoeken. Ze was nu niet happy had het erg benauwd, was erg blij om Rocky te zien, die moest nu op het voeteneind van haar bed gaan liggen (kon zich nu niet onder haar stoel verstoppen, nee hoor Rocky vind het fijn omgeaait te worden.) die mevrouw zat op het randje van haar bed. We konden niet veel praten door haar benauwdheid maar ze vond het heerlijk om Rocky te strelen.
Na een half uurtje was ze erg moe dus toen zijn we naar huis gegaan, beneden in de grote zaal zat ook een mevrouw de krant te lezen toen ze Rocky zag wou ze hem ook aaien, ze vertelde dat haar dochter ook zon hondje had gehad, die was dood gegaan, haar dochter had er erg veel last van maar zij ook. Ik voel me tevreden, een uurtje van mijn tijd en er zijn twee mensen even gelukkig gemaakt.
Gisteren voor het eerst in twee jaar weer met de trein geweest. Had die dag daarvoor mijn OV opgewaardeerd nu stond ik om 5 voor tien voor een automaat en ik snapte er niets van? Was een aardige jongeman die me wel wou helpen dus ik dacht gelukt. Nu was ik blij dat er een conductrice de kaartjes kwam controleren, zei vertelde tegen mij dat ik een kaart voor 40% korting had maar dat ik die niet geactiveerd had en dus de volle mep betaalde ze legde mij uit hoe ik dat doen moest voor de terug reis, als ik uitstapte,ik kreeg ook een kaartje met het nummer van de NS om de teveel betaalde % terug te vragen aan de NS. Ik heb op de TV niets anders als ellende gezien met de treinen, maar dit vond ik super, een zeer aardige conductrice die alle geduld van de wereld had om het mij wel 4 keer te zeggen dat ik Bestelling moest indrukken in het apparaat als ik uitstapte, ik was steeds dat woord Bestelling kwijt, ouderdom denk ik . op de verjaardag van mijn schoonzuster heb ik mij flink gedragen, geen taart soesjes ossenworst blokjes kaas leverworst gekookte worst geen broodje makreel met mayonaise.
Wel een grote peer waar ik wel een uur mee gedaan heb, de schoon dochter van mijn zus het kleine ronde kaas bolletjes gebakken waar mijn zus dan weer een heerlijk kruiden botertje bij had, (bolletjes waren voor gebakken thuis ookhet kruidenbotertje thuis door mijn zus gemaakt, bij mijn schoonzus de bolletjes in de oven verwarmd )warm uit de oven die moest ik echt proeven en ze had in het Hollands geleerd op een been kan je niet staan dus ik moest er aan geloven 2 ronde kleine bolletjes ter grote van een soesjes, ik heb ze ook met smaak opgegeten, Schoondochter komt uit Brazilië lieve mooie meid. Dat was het, ik ben ook een halte eerder uit de trein gestapt om het laatste half uurtje naar huis te lopen. Ik heb mijzelf een schouderklopje gegeven.
Heerlijk het zonnetje vanmorgen met ons dagelijks loopje, Spetter en de buurvrouw liepen weer even mee, dus geen marstempo vandaag, heb ik ingehaald door vanmiddag een half uur heen en een half uur terug te lopen naar het winkelcentrum even verder op. Ik moest mijn OV kaart opwaarderen omdat ik morgen met de trein naar Alkmaar ga, mijn Schoonzus is jarig, alleen ik zie een beetje op tegen het idee dat er misschien gebakjes zijn of andere lekkere dingen, ik ga dat echt niet eten, aan de ander kant weet mijn schoonzus dat ik aan het lijnen ben ik weet zeker dat ze er rekening mee houd. Na vanmiddag heb ik wel wat meer vertouwen in mij zelf, ik had het echt heel moeilijk, eerst in de Albert Hein winkel waar ik helemaal geen weg of steg kende, dus alle paden af lopen langs de snoep koek langs de kaas afdeling waar klein blokjes kaas stonden uitgestald om te proeven1 blokje verdween in mijn mond,dan langs de vlees afdeling ook een bordje met Zeeuwse spek in blokjes oh die verleiding daar ging ook een blokje richting mond, uiteindelijk niets wat niet goed was meegenomen het was ook etenstijd,moest een cadeau halen in de boeken winkel ligt er op de toonbank chocolade voorValentijnsdag helpppp, ook omzeild. Het winkelcentrum uit loop ik tegen een viswinkel aan, bij de gedachte aan een broodje garnalen liep het water in mijn mond, dus niet, extra verzwaard met boodschappen het half uur terug lopen
Dus morgen word een makkie, zal wel weer even wennen zijn met de trein ik heb geloof ik 2jaar niet in de trein gezeten ik vond het ook zeer klant vriendelijk dat Albert Hein zon opwaardeer apparaat had staan en een pinautomaat wat een prima zaak.
Eliza Ook de eerste sneeuwklokkjes steken dapper hun kopjes omhoog, geweldig.
Ik zeg foei,omdat ik op het verkeerde been gezet ben,het leek zo prachtig de zon schijnt de lucht is gemêleerd blauw, mijn buurvrouw kon mij niet waarschuwen, haar vriend is weer thuis en dan laten we elkaar vrij, dus ik stap niets vermoedend met Rocky naar buiten, wauw er staat een straffe wind en hij is behoorlijk koud. Ik kwam de buurman tegen met zijn honden en die zei dat het gevoelsmatig 11 graden onder nul moest zijn.
Even goed een rondje Marieëndal gelopen stevig door gelopen nu,als Spetter mee loop kan het allemaal niet zo snel want hij is al 14 jaar. En Rocky kwam echt helemaal geen hondje tegen vandaag dus ik had het mars tempo er in. We hebben geleerd met mond harmonica les om op onze ademhaling te letten. Vreemd als je daar nooit opgelet hebt om dan met inademen je buik uit te zetten te vullen dus(eigenlijk logisch zeiden ze want erkomt lucht in de buik) en met uitademen een platte buik te hebben we moesten met onze handen op de buik dat ook echt voelen( konden we geen mondharmonica spelen want daar heb je toch zeker 1 hand voor nodig)
Onder het stevig lopen heb ik geprobeerd daar op te letten, dat valt nog niet zo een twee drie mee, ik ademde gewoon zonder nadenken en ik denk met mij velen?
%
Wat heerlijk als je van visite bloemen krijgt ,ik heb deze keer van mijn zoon twee bakjes met bloembolletje gehad, nu heb ik de lente gewoon in huis met een lekkere geur staan de hyacinten te stralen op mijn tafel, op de kleine tafel staan mini narcisjes zo lief jammer dat ze uitgebloeid raken. Van mijn schoonzuster had ik twee maanden terug een verlaat verjaardag cadeau gekregen een Amerilesbol gekregen, toen was er alleen een hele grote bol te zien, nu na 6 weken staat er een wonder in mijn kamer. Ongelofelijk dat er uit zon pierlala steel ineens 5 bloemen zich ontwikkelen en wat voor 'n bloemen zo groot. Dan ben ik zeer tevreden met mijn leventje en mijn wereld.