Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Mijn vriendin Christien ligt nog steeds in het ziekenhuis ze was weken lang zeer verwart, ze had een verzwakt lichaam door gordelroos ,’n dubbele longontsteking,daarna kreeg ze spit,en ze heeft al minstens 30 jaar M.S dus toen ze een blaasontsteking kreeg is er iets fout gegaan in haar hoofd dat noemen ze een Delier, waardoor ze niet meer in de werkelijk was met haar gedachten.
Het was heel akelig en verdrietig om te zien hoe iemand het laatste restje waardigheid wat ze had, verloren was.
Nu zijn we dik 2 weken verder en langzaam komt de geest weer tot rust maar we zijn er nog lang niet.
Zo ging ik woensdag nog even naar het ziekenhuis en had kersen meegenomen omdat Christien daar dol op is.
Op het laatste moment voor ik weg ging kocht ik die kersen bij de groenteman aan de deur, ik kon ze dus niet meer ontpitten. Dat doe ik wel in het ziekenhuis.
Waarom denk ik niet even verder na?
Christien was blij dat ze me zag ik blij dat ze niet meer zo verwart was. Christien lag op haar rug hoe geef je dan kersen? Dat de pit eruit moest stond vast ik was bang dat ze in zo’n pit zou stikken dus dan de kersen maar door tweeën de pit er uit halen en dan in Christien haar mond doen.
De eerste kers ging goed Christien vond hem heerlijk met de tweede kers ging het goed fout ik kneep wat te hard om de kers in tweeën te doen dus spatte de kers uit elkaar waar het op leek? Een bloed bad was er niets bij, mijn handen leken doordrenkt van bloed zelfs onder mijn nagels, ik had een roze trui aan die onder rode spetters zat zelf op het smetteloze witte laken van Christiens bed zat en grote rode vlek wat ik akelig vond maar tegelijk kreeg ik de slappe lach.
Christien zat ook mee te giebelen, dan maar even naast de wasbak in de ziekenkamer de kersen schoon maken.(er is ook een keuken speciaal voor fruit schoonmaken en bloemen op de gang in het ziekenhuis waar ik dit allemaal HAD kunnen doen)
Leg keurig een servet onder de kersen maak de kersen nu rustig in tweeën en er komt natuurlijk weer veel sap uit.
Toen ik ze Christien gegeven had wou ik de servet met pitten opruimen,wat een ramp het hout naast de wasbak waar de servet gelegen had was ook wazig blauw nog geprobeerd met zeep uit zo’n houder om het er af te krijgen maar dat ging niet helemaal.
Wauw! wat een troep is dat kersen sap.
Dus wees verstandig neem alleen kersen mee naar het ziekenhuis als de patiënt recht op kan zitten en de pitten zelf kan uitspugen, goede les.
Wel heel fijn was dat de kersensap vlekken wel uit mijn roze trui zijn gegaan, thuis heb ik de vlekken met ossengalzeep en een beetje afwasmiddel laten weken en hoera er is bijna niets meer van te zien.
Weer een zeer geslaagde dagtocht georganiseerd door de PCOD-ANBO. We werden gereden naar Sneek door een zeer aardige chauffeur Rene van Hippo Reizen'' een super de luxe mooie bus met air conditie. In Sneek gingen we aan boord bij de firma... ' VAN DIJK' werden verrast met heerlijke koffie en zalig gebak hebben 2 uurtje gevaren over de Friese meren heerlijk. Dan naar Joure voor een fantastisch diner, alles er op en eraan specialiteit een heerlijk schaaltje zelf bereide Rabarber zo lekker een super groot ijsje als toetje( daar ging mijn dieet weer) terug naar Sneek naar het Scheepvaart museum en de laatste twee uurtjes mochten we Sneek onveilig maken. een zeer leuk stadje met oude straatjes en geveltjes een pracht stadhuis dus weer kaasie voor mij om foto's te maken. We zijn de hele reis verzorgt door de leiding en ook Hannie van het rode kruis was weer paraat ,Een veilig gevoel wij konden ons met een gerust hart toevertrouwen aan dat stel, bedankt voor de mooie dag.
' Begin nooit de dag met de scherven van gisteren'
'
'Begin nooit de dag met de scherven van gisteren'
Voor mij was dit de spreuk van de dag.
Gisteren had ik echt een hele nare dag mijn lieve vriendin waar ik al 30 jaar vriendschap mee heb moest voor een week haar huis uit omdat het gerenoveerd zou worden.
Mijn vriendin heeft MS een akelige spier ziekte die nog niet te genezen is zolang ik haar ken, we hebben elkaar leren kennen op een lotgenoten avond want mijn man had ook MS
Mijn man is 9 jaar geleden overleden op 60 jarige leeftijd mijn vriendin is inmiddels al 81 jaar dat is uitzonderlijk voor MS patiënten want alle mensen die wij op de lotgenoten avonden hebben leren kennen zijn al overleden. Nu kon mijn vriendin een weekje geplaatst worden in het ouderentehuis waar ik drie keer in de week vrijwilligers werk doe.
Het is ook dicht bij mijn huis 7 minuten lopen dus ik was blij dat ze zo dicht bij kwam, ik had met haar afgesproken dat ik dan elke middag met haar in de grote zaal warm eten zou dan kon ik haar vlees snijden en hadden we het gewoon gezellig samen.
Ze was zaterdags gekomen en maandags ging ik naar haar toe, ze was heel goed ze zat al in de grote zaal te wachten op mij, we hebben heerlijk gegeten later wou ze nog mee doen met een bingo, toen ben ik gevlucht ik doe alles voor haar maar bingo daar kan ik gewoon niet tegen word daar heel nerveus van als ik nog maar 1 nummer moet hebben dan heb ik het niet meer dus echt niets voor mij.
We spraken af dat ik na mijn vrijwilligers werk op dinsdag ook weer met haar om 12 uur zou warm eten. Toen ik dinsdag morgen eerst even bij haar ging kijken voor ik vrijwilligers werk ging doen ben ik me helemaal een hoedje geschrokken. Mijn vriendin zat in haar rolstoel maar reageerde nergens op de verzorgster bleef haar naam maar noemen ik ging naast haar zitten ze herkende me nauwelijks maar zij wel “ Ik geloof dat ik dood ga." Ik probeerde wat meer contact met haar te krijgen het ging zeer moeizaam ze riep wel steeds om haar man dus ik belde haar man, die kon echt niet van huis weg vanwege de verbouwing, haar schoondochter kon ook niet komen, ik heb toen mijn vrijwilligers werk af gezegd en ben tot 1 uur middags bij haar gebleven .
Middags om 4 uur was ik met Rocky weer even langs gegaan, ze zat nog steeds in de rolstoel haar hoofd op haar borst, heb haar gedag gezegd ze vertelde dat ze zo moe was,
De verzorgster van de middag zei dat ze mijn vriendin met een collega wel in bed zou doen, maar er kwam visite een oude tante die schrok zich ook rot even later kwam haar man toen werd mijn vriendin heel druk en huilde, haar man werd een beetje boos en zei:
“ maak je nu niet zo druk straks word je nog veel erger beroerd en het is hier veel te druk.”
Ik zei ; “ dan ga ik maar ik was hier vanmorgen ook “
" prima, dag Els”
Christien gaf me wel en kus maar ik voelde me op dat moment echt te veel.
Het had toch even anders gezegd kunnen worden.
Ik was er behoorlijk sneu onder en vond het verschrikkelijk dat ik mijn vriendin zo verward en beroerd zag. Ik heb woensdag morgen gebeld naar het ouderen tehuis hoe het met haar was, als ze goed was geweest zou ik weer met haar gaan eten, ze was nog erg in de war de huisarts zou nog weer langs komen toen heb ik besloten om vandaag niet naar mijn vriendin te gaan ik kon het even niet aan.
Ik hoop dat het donderdag weer een stuk beter met haar gaat. Ik vind het een goed raad:
‘ Begin nooit de dag met de scherven van gisteren”
Weet je… soms vind het leven niet leuk Weet je… vaak lig ik van het lachen in ’n deuk Weet je… het ene moment voel ik me naar Weet je… het andere moment is mijn lach weer daar Weet je… “Jantje lacht Jantje huilt “zei mijn moeder altijd Weet je… die spreuk raak ik mijn hele leven niet meer kwijt.
Gisteren was echt zo’n hyper dag van mij ,niet echt een plan maken wel allerlei dingen tussen door laten komen.
Zou naar Lenie de moeder van mijn zoon zijn ex vrouw die was jarig zij en ik hebben best nog wel een goede band.
Ik ben morgens gegaan ik had niet zin in een hele boel visite dan heb je gewoon niet zo veel aan elkaar we hebben erg gelachen morgens, ze had nog een mevrouw uitgenodigd die ook eigenlijk niet met heel veel mensen kan zijn, Lenie dacht alleen Els er bij lukt wel en dat was ook zo.
Ik brak mijn nagel vroeg of Lenie een vijl had
”Ja die heb ik wel maar doe er voorzichtig mee als de vijl valt is hij kapot?”
Ik zette grote ogen op een vijl die kapot valt hu??
Was de nagel vijl van glas en best wel duur.
Het is gewoon een wonder hoe fijn die glas nagelvijl vijlde.
Had u ooit gehoord van een glas nagelvijl ? ik niet.
Maar ze bleef angstig naast me zitten ze dacht met Els kan je het nooit zeker weten, ze dacht na die ene nagel geef de vijl maar gauw terug, néé die vlieger ging niet op Elsje wou al haar nageltjes even vijlen we hebben zo gelachen ze kreeg hem gewoon even niet terug. IK zou als ik naar huis ging ook zo’n glas nagelvijl kopen.
Mijn nieuwe slippers had ik aan was het gesprek van de morgen omdat ze toch nog steeds uitschoven.
Lenie rade mij aan even in de stad naar de hakkenbar te gaan .een klein schoenenreparatie winkeltje waar ik al en paar ik geweest was om mijn hakken van de schoenen te laten maken,misschien weet hij een oplossing? dus daar zou ik ook langs gaan.
Had de dag ervoor zelf de zijkanten van mijn haar geknipt het zat niet heel erg gek maar er klopte niets meer van de verhouding in mijn kapsel.
Dus Elsje heeft een leuke ochtend bij Lenie, ga wandelen naar de stad best wel een pittig stukje lopen kom ik langs een kapsalon de deur stond open ik had verder de hele middag vrij ik had Rocky mee, dus! ja Elsje loopt de kapsalon in vraag of je een afspraak moet maken of dat ik kon wachten op een knip beurd? ik kon wachten er waren drie wachtende voor mij.
Ik was echt niet van plan om zo’n kort koppie te laten knippen, maar omdat ik zelf bij mijn oren het vrij kort had geknipt moest het hele kapsel aangepast worden allemaal dingen die ik NIET van te voren bedacht had, Rocky lag uiterst stil in die kapper zaak die was vast als de dood dat hij ook weer aan de beurd kwam.
Het duurde bij elkaar anderhalf uur toen liep ik met dit hippe kapsel de kapsalon uit,moest nog naar de hakkenbar daar gaf die mijnheer die mijn schoenen maakte het advies om steuntjes voor in de slippers te plakken zodat mijn voeten wat meer grip hadden en dat is gelukt, naar de winkel waar ik een glas vijl wou kopen is ook gelukt .
De bus ging vlak voor mijn neus weg een half uur wachten, thuis schoenen uit wil even gaan liggen gaat de voordeurbel, de buurvrouw van 1 hoog bracht een blaadje en wou echt een praatje ik vroeg of ze even kwam zitten nee dat niet ze moest zo weg ,maar heeft mij 20 minuten aan de praat gehouden ik stortte bijna door mijn knieën.
Toch nog een uurtje gerust, wat gegeten en dan naar sjoelen Chris bracht me en ik kon later met iemand meer terug naar huis rijden,het was knoert gezellig maar toen was ik echt bekaf.
Nou dat was met het dagje wel. echt een dag met een gaatje.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
