Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
( Ik mocht het verslag van ons dagje uit schrijven, voor ons club blad, ik heb daar mooie fotos van gemaakt, die laat ik ook aan u zien)
Dagje uit naar de Weerribben
Lang al voorpret, het dagje uit van de koersbal club, nu toch de dag aangebroken om werkelijk te gaan.
We hadden het weer mee, ieder had zijn beste humeur mee, de bus vertrok om 8uur precies.
Eerst even een compliment voor Jannie van Nieuwkasteel, die alle voorbereidingen en de organisatie op zich genomen had, alles was tot in de puntjes geregeld. Een mooie bus een super vriendelijke buschauffeur, die de hele reis alle bezienswaardigheden, door er over te vertellen, aan ons liet zien. Binnen een half uur had onze nek al veel gymnastiek gedaan door van links naar rechts te draaien .
We zouden om 11 uur koffie drinken in Bolzwart, maar in de twee uur die we reden zijn we eerst door de Wieringenmeerpolder langs allerlei kleine dorpjes gereden, en na dat we over de afsluitdijk waren, reden we nog langs allemaal Friese plaatsjes, voor we naar Bolzwart gingen. Daar stond het gebak en de koffie al klaar, heerlijk.
Toen richting Vledder, waar mooi gedekte tafels en heerlijk eten op ons stond te wachten.
Na het eten wat echt lekker was, op naar Overijssel, naar het Nationaal park de Weerribben
Dit is een enorm natuurgebied, waar we in een boot stapte en door de Weerribben gingen varen, het was veel water en veel land en nog meer riet, maar 'zo' uitgestrekt, daar waren we toch met ze allen van onder de indruk. We waren alleen iets te vroeg in het jaar, de planten groei was nog niet aan de bloemen toe, die er weelderig moeten bloeien. Helaas kon dat niet anders in verband met vakantie van de mensen. Ik heb mijn hart kunnen ophalen door veel fotos te maken die mooi gelukt zijn. Op de boot werden we ook weer voorzien van koffie of thee.
Na het varen wacht de bus met aardige buschauffeur weer, om ons naar Den Helder terug te rijden
Het was een prettig gezelschap een fijne chauffeur en een prima georganiseerde tocht.
Eindelijk dan de moed om met Rocky naar de dierenarts te gaan.
Aangezien ik zelf panisch ben van injecties, ik 'MOEST' met Rocky de jaarlijkse inenting halen.
Ik heb het zo lang mogelijk uitgesteld met alle schuld gevoelens natuurlijk want stel je voor dat hij net ziek word, dan is dat mijn schuld
Alle moed bijeen geraapt, toen we dan bij de praktijk aangekomen waren kwart voor 1, was de deur wel open maar er was gelijk een vrouwtje die vroeg
Komt U voor het spreek uur?
Ja dat kom ik ,
Dat begint pas om half 2 dus gaat u nog maar een eindje wandelen?
Hallo we hadden net in die hitte al een half uur gewandeld, er stond wel een water bak voor honden dus Rocky kon slobberen ikhad de neiging ook op mijn knieënte gaan slobberen zo warm had ik het.
Nou daar stonden we dan, hadden helemaal geen zin om te gaan wandelen maar waren ook nog niet welkom in de praktijk.
7 minuten lopen terug, had ik een vistent gezien, Rocky en ik naar de vistent
Moest ongeveer een half uur zien door te brengen, ik heb het mij lekker laten smaken niet 1 maar 2 dingen bestelt, waarom nou?, het werd een broodje zoute haring, een broodje visburger, plus een blikje ijskoude cola voor mij en dat was toch zo zalig.
Rocky lag lekker in de schaduw dus we hebben tot 5 voor half 2 gewacht en dan maar weer naar de praktijk.
Zijn we aan de beurt, Rocky krijgt zijn prik, alles word nagekeken, we mogen naar buiten, we zijn precies 10 minuten binnen geweest.
"Wat gaat me dat kosten?" "54 euro mevrouw"
Mevrouw kreeg bijna een appelflauwte, ben wel verzekerd maar weet niet of dit er onder valt.
Maar ja als je een beest neemt maakt niet uit wat voor een beest dan ga je gelijk een verbond aan, je zal tot zijn dood indien mogelijk goed voor het dier zorgen .
En daar hoort alles onder, dus ook de dieren arts.
Hopelijk gaat alles goed en voel ik mij niet meer schuldig, want elke dag dat ik later ging voelde ik me rot .
Wat ik wel jammer vind, dat het zo duur is, want voor heel veel mensen zit het er niet in dat ze een beest kunnen aanschaffen, alleen al de rekening van de dieren arts zal voor velen te duur zijn
Mag mij zelf gelukkig prijzen dat ik het kan betalen alleen een beetje mopperen is mens eigen hé.
De droge brood dag gisteren heb ik vol gehouden tot half 12 s, avonds toen moest ik in de koelkast wezen en die grote groene stralende ' Reine Claude pruim, was de slang uit het paradijs, hij verleide mij totaal en riep niets anders als eet mij... eet mij
En helaas toen was het gedaan met mijn wilskracht en ik kan u vertellen er is niets lekkerder als verboden fruit, toen gingen er een paar kersen achteraan een hele grote aardbei en een klein trosje druiven.
Ik had dat fruit speciaal voor vandaag gekocht zou er een fruitdag tegen aangooien nou dat is mislukt door de dierenarts (makkelijk om iemand de schuld te geven toch? ) ja want om dat ik niet in de wachtkamer mocht wachten MOEST ik wel naar de visboer .Toch?
Ja ja ik bak ze weer bruin hé, maar ik hou de moed er in morgen weer een droge brooddag.
Nu ik een kennis heb die graag workshops doet, en (als ik het interessant vind,)mee mag, ga ik dingen doen die ik nog niet eerder gedaan heb.
Zo zou ze gaan mozaïeken, ik had dat nog niet eerder gedaan het leek me niet zo moeilijk, dus ik wou ook wel mee. Daar had ik mij toch deerlijk in vergist. Ik dacht dat we uit allerlei tegel scherven onze kleuren mochten uit kiezen om er wat van te maken.
Helemaal niet ,we moesten een grote bril op (voor de splinters ) en zelf de tegels kapot slaan met een hamer, ook wou ik net weer iets anders maken als de andere, dus geen voorbeeld al getekend, zelf tekenen. Dan heb je het getekend en dan mag je met lijm de stukjes tegel gaan plakken, nou dat valt ook niet mee, als je een patroon wil moeten de stukjes wel op maat en ongeveer net zo groot zijn, en dan moet je gaan opvullen ook met stukjes maar die moeten dan wel passen, dus elk steentje wat te groot was moest afgeknipt worden met een soort tang.
Ik dacht dat doe ik even ,dus niet. Het werkstuk is nog niet klaar, het moet nu gevoegd worden, dus tussen elk openingetje moet een soort gips, die je er gewoon over heen smeert en dan de stukjes tegel weer gauw wassen anders gaat het gips er niet meer af.
Dus de kapsones om alles te kunnen mag ik wel achterwegen laten, want dit is toch niet helemaal mijn ding.
Wel een leuke ervaring, en ik laat u met fotos zien wat een prachtige dingen er van gemaakt worden, maar ik vind mijn waterlelienet een stukje van de kleuter school. Kan alleen als verdediging aanvoeren dat hij dus nog gevoegd moet worden, en dat is ook een groot gedeelte van het werkstuk, als ik hem gevoegd heb laat ik u hem nog eens zien.
Als je soms in de put zit en de kleinkinderen komen onbevangen ze zijn wie ze zijn, dan kom je vanzelf weer uit die put, heerlijk om ze dan om me heen te hebben.
Pappa wou op koninginnendag graag met zijn vrienden savonds even naar de kroeg, of de kinderen bij oma mochten logeren, prima hoor kom maar op.
Ze kwamen om half 4 het was heerlijk weer, en dan kun je ook met eenvoudige dingen niet ver weg, ze rond om gelukkig maken,( oma nog meer ) .
We hebben een fijne zachte deken gepakt mee naar buiten genomen en voor de deur op het grasveldje neer gelegd, klein theeserviesje van Indra mee, kleine hoeveelheid kindercola dat was de thee, paar suikerklontjes die nooit wouwen smelten dus heerlijk opgekauwd werden, een pak flinterdunne soepstengels ,(waar oma gek op is) mee, knuffels mee, bal mee, Rocky zijn mand mee. Indra kwam meteen aansjouwen met de waterbak van Rocky, 2 houten plankjes met handvat en een klein balletje, de zachte voetbal, ja dat was het zon beetje wat allemaal naar buiten werd gesleept, zitten en spelen maar.
Algauw werden de schoenen en sokken uitgedaan en lekker rennen, Indra haalde Liv op, die haalde weer een vriendje op, en natuurlijk werd er vader en moedertje gespeeld.
Vader wil je ook een kopje thee?,Vader uit zijn rol dit is cola ,mag ik niet van mijn moeder,maar vader dronk 10 kopjes thee achterelkaar.
Er kwam ook een ouder broertje van het vriendje nieuwsgierigkijken aan de rand van het gras veldje, ik was met Sven aan het over meppen met de houtjes en het balletje, we telde steeds als we het balletje in de lucht hielden. Het broertje kwam steeds een stukje dichter bij, opeens was ik erg moe, ik vroeg of het broertje a u b mijn plaats in wou nemen om dat ik niet meer kon.
Hij stond me even aan te kijken, ik vroeg hoe hij hete, toen was het ijsgebroken en heeft hij heel gezellig met Svengemept.
Toen kwamen er twee vriendjes van het broertje ook voorzichtig kijken en voor dat ze het wisten hadden we een hele competitie. Zo zou ik het altijd wel willen ook met de grote buren, samenals het mooi weer is buitenop het grasveld, dan niet op een kleed, maar gezellig op stoeltjes. Er zijn zoveel verschillende culturen die in de flats zitten, hoe fijn zou het niet zijn om elkaar te vertellen hoe hun leven was voor dat ze hier naartoe kwamen.
Ik begin bij de kinderen, er ligt nog een behoorlijke taak op mij te wachten, maar niets doen! dat is al geweest.
Weet U, overkomt het u ook dat u niet echt de waarheid wil weten, terwijl u donders goed weet hoe het zit, of denkt te weten?
De waarheid kan zo zeer doen dat je die gewoon niet wil weten, je verstopt je achter een plank voor je hoofd.
Ik geloof dat ik een hele linnen kast voor mijn hoofd heb gehad en nog niet willen weten wat de waarheid is .
Het echt aannemen dat iets er niet meer is, dat het gewoon over is, dat is moeilijk, ik wil er niet aan maar maak mijzelf dood ongelukkig.
Met een zacht afschuif sisteem, word het mij duidelijk gemaakt,ik weet het, ik voel het, maar wil er niet aan.
Ik zal wel moeten want wat niet meer is? is niet meer
In radicale woorden zeggen het is over is moeilijk, maar zo heel lang gerekt is mijn eigen schuld.
Zal mij toch weer op moeten tillen uit het dal, want anders zink ik verder weg en dat mag niet gebeuren, daar help ik mijn zelf niet mee en nog minder mijn zoon en kleinkinderen.
Ik ben meestal gauw aan het huilen en nog gauwer aan het lachen, maar nu is het even helemaal mis, ik was blij dat mijn zoon Chris er vanmorgen was, die heeft me even onder ogen gebracht, dat zo als ik mij nu laat gaan niet goed is, voor niemand.
Had ook een heleboel eetwerk over van mijn verjaardag en ja vannacht heb ik wel 6 neger zoenen gewoon in bed opgegeten, gisteren heb ik ontbeten met chips, en verschillende koeken werden ook opgegeten, daar ga ik dan ook om huilen verdorie terwijl IK het zelf in mijn mond stopt.
62 jaar en als een kind heb ik vanmorgen Chris de leiding laten nemen om samen alles wat eetbaar was en slecht voor mijn lijn, weg te gooien of in een tas gedaan voor de kleinkinderen, had ook nog veel dingen over datum staan in de ijskast dus alles er uit en nagekeken, ben ook meteen in mijn voorraad kast wezen kijken in bussen en potten in de keuken kast, ik ben er toch wel een beetje van geschrokken, Chris zei ook, "weet je nog mam hoe kwaad je op oma was als ze van alles over datum in de kast had, je gaat erg op haar lijken" ..helpppp . het is echt waar, zo oud ben ik toch nog niet 62, is toch nog niet oud?
Eliza
Dit is al weer bijna een jaar geleden geschreven, het gaat nu goed met mij. Het is herplaatst
Indra en Sven, Zandvoort, een dag voor de officele Paas autorace, dan is het veel goedkoper en ze mogen alles bekijken en zelf in de auto's plaats nemen
Indra en Sven.
U weet, ik hou heel veel mijn kleinkinderen, en maak ook ik weet niet hoeveel fotos van ze.
Paas eieren schilderen is zeer inspannend, is aan de koppies wel te zien.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
