Donderdag 10-11-2011xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De dag is bijna om, het verbaast me steeds dat de dagen gauw om gaan, daar door de weken voorbij vliegen, de maanden zo hard gaan dat het jaar ook zo maar weer om is. Zeker nu ik weer wat invulling in de week heb. Dinsdag middag gymnastiek, donderdag middag zwemmen, 1 keer in de 2 weken donderdag morgen tafeltje dekje, elke vrijdag morgen tafeltje dekje.( Vrijwilligers werk,maaltijden inpakken voor de oudere die nog wel zelfstandig wonen maar niet meer eten koken.)
Ik kijk uit naar deze uren omdat ik weer een beetje structuur in mijn leventje heb. Als mijn vriend komt is het heel gezellig, is hij er niet kijk ik uit naar de andere dingen die ik nu doe. Ik vind het wat moeilijk uit te leggen, vroeger toen mijn man nog leefde, toen mijn zoon nog thuis was, had ik mijn leven ook helemaal gevuld maar dan met dingen die gewoon moesten gebeuren, die je niet kon laten liggen anders klopte gewoon de rest niet. Alles op een bepaald tijdstip elke dag het zelfde, ik was het soms echt zat die regelmaat, ik vond het soms een sleur, maar als ik er nu op terug kijk deed ik iets waar ik goed in was, ik bestuurde een huishouden, niet perfect niet al te netjes maar ik runde het wel, als mijn man tevreden was en mijn zoon, dan was ik ook happy ik had alles onder controle, wist ook hoe dat moest, niets onzeker ik wist hoe het werkte.
Toen mijn man overleden was had ik alle tijd van de wereld, maar ik was mijn taak kwijt, mijn leven zo als het liep, niets hoefde meer op tijd. Chris was ook al getrouwd ik was alleen, ik denk dat ik mij zelf gewoon niet belangrijk genoeg heb gevonden om mijn best te doen voor mijzelf. Nu met de gym en het zwemmen ben je met je zelf bezig, ik vind het leuk en gezellig. Ik zie de winter nu blij tegemoet, het is fijn om naar mijn activiteiten toe te leven.
:-o Eliza
|