Weer een nieuwe dag.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De dag is weer aangebroken, ik heb een rondje gelopen met Rocky het is echt winterkoud. De wind is guur, gelukkig dat het zonnetje er in de loop van de middag bij kwam, dat verzacht de koude wind. De zon maakt alles vrolijker . De dag is verder wat rommelig verlopen, een buurman zou mij helpen om het honden mandje achter op mijn fiets te maken.. Moest ik wel met de mand en de fiets naar de buurman, waar is mijn fiets sleutel? Niet in de tas die ik altijd mee heb omdat daaraan de sleutels van de schuur zitten, als ik de fiets haal of breng, ik heb die tas bij mij daar zit een vakje in die ik kan afsluiten met een rits. Ik ga naar de schuur doe de deur open wil de sleutel van mijn fiets pakken uit het vakje achter de rits, jammer geen sleutel? Hoe kan dat nu? Ik doe hem al en hele tijd keurig in dat vakje, nu niet! Mijn maag draait in het rond ik word giftig op mij zelf, waar laat je die sleutel nou?, waarom niet in dat vakje van de tas? Ik terug naar huis, ik zoek echt overal  waar ik maar kan bedenken, op de gekste plekken gekeken  je weet het met mij maar nooit, niet te vinden. Dan de andere sleutel maar die heeft ook een vast plekje? gelukkig die lag er keurig. (toch fijn dat je twee sleutels normaal bij de fiets heb) Naar de buurman, die vroeg zich al af waar ik bleef. Ik vertel dat ik de sleutel kwijt was, het eerste wat ik hoorde was ,”die moet je op een vast plekje neer leggen.”ja dat had ik altijd gedaan, nu niet. De buurman maakt zeer vakkundig het mandje achterop, daar was ik blij mee, maar mijn gedachten waren nog steeds ergens aan het zoeken naar mijn fietssleutel. Rocky had ik  mee genomen dus weer naar huis,  Rocky naast de fiets aan de halsband . Ik lopend naar huis, berg de fiets op in de schuur, doe de sleutel in het vakje van mijn tas, ik ga het huis binnen doe mijn jas uit  en ga toch weer zoeken, ik kon het niet uitstaan, de sleutel heeft geen beentjes dus kan niet weglopen? Word steeds meer sacherijnig,  ga van kwaadheid  janken. Dat is gewoon overbodig het helpt helemaal niet,  moest naar de toilet, ja hoor in het wasbakje onder mijn toilettas daar lag  de sleutel. Niet te filmen hoor. Ik had daar nooit gekeken zolang ik niet naar de toilet moest. Toen ik hem zag wist ik het weer, ik had gefietst en moest nodig naar het toilet, doe de deur open neem een schuiver naar de toilet,  mijn fiets had ik voor de deur nog wel op slot gezet, met  de fietssleutel  in mijn hand de WC in.

 Een hand de fietssleutel ander hand broek naar beneden ja,  dan wil je de sleutel wel even kwijt dus gooi je hem in het wasbakje, de sleutel nestelt zich onder mijn toilettas die voor de makkelijkheid altijd in het wasbakje ligt. Conclusie! Toilettas ook opruimen dan had de sleutel zich niet kunnen verstoppen.

Oké , sleutel heb ik, moet nog naar de buurman terug de gemaakte kosten betalen, Rocky wil mee  waar is zijn halsband? Ik word bijna gek (wat een onzin, MOE , dat wel ). Dan gaat er een laatje  in mijn brein  open die de goede raad van mijn vriend laat zien, “even terug denken, wat heb je hier voor gedaan”. De fiets in de schuur geborgen daar de hond los gemaakt, naar de schuur, daar lag de hondenriem in het mandje achter op.

Ik zit met gloeiende wangen gewoon moe te wezen van mijn eigen ik.

Eliza