Pfff…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Pffff… dat zucht ik nu, het is onverstelbaar,  ga ik twee weken met mijn vriend mee dan heb ik geen stres,  ik ben een paar dagen thuis en ik vlieg zowat weer tegen het plafon. Ja als ik bij mijn vriend ben zie ik weinig mensen,daar is het leventje van mijn vriend, ik ga gerust mee op visite naar familie, maar gewoon, dan gaat mijn vriend even naar die en even naar die, we gaan ook wel samen weg, maar het is toch anders. Thuis lijkt het gelijk mijn pakkie aan weer, ik moet dan zo nodig als een kip door het hok fladderen, met de buren kletsen, met Rocky de honden liefhebbers begroeten. De post doornemen waar ik dan soms niet vrolijk van word ( belastingaanslagen), dan is het rustige vakantie gevoel uit Limburg ver te zoeken. Arme vriend, het weekend na Limburg heeft hij het  niet  makkelijk  met mij. Hij wil dan ook alles doen voor mij zo als in Limburg, maar dat werkt niet. Ik wil hém dan graag wat verwennen dat vind ik gewoon, ja en dan zijn er wel eens irritaties hoewel allemaal goed bedoeld.  We leren er steeds beter mee omgaan. Nu is hij om 12 uur weer richting huis gegaan, ik wou hem spontaan op de stoep nog een kus geven, maar werd naar binnen getrokken de buren hoefde niet mee te kijken, daar had ik totaal geen erg in, daar denk niet eens aan. De een is  bescheiden de ander helemaal niet, het is allebei niet verkeerd, we zullen er mee moeten leren omgaan.

Mijn kleinkinderen komen zo meteen die blijven een nachtje slapen, hartstikke gezellig vind ik dat. Vanmorgen heb ik wat gevulde eitjes gemaakt en een ei salade, we gaan ook kippen drumsticks braden in een braad zak dus dan hoeven we niet officieel te eten maar zo lekker tussen door. Ik hoor de bel dus ik ga gauw open doen.

Eliza