xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ja... ja!

Gisteren diep uit mijn hart het gedichtje: wij Samen , Rocky en ik. Vandaag zo iets treurig. Ik was eerst met de buurvrouw en de honden door het Mariëndal gelopen. Thuis gekomen even achter de pc, bedacht me opeens dat ik nog een boodschap moest doen, ik zou visite krijgen Christien mijn vriendin.

Als ik bij haar ben heeft zo ook altijd lekkere hapjes, nu had ik garnaaltjes in gedachte, die moest ik dus nog halen. Eerst dacht ik, ik ga even gauw zonder Rocky dat gaat wat sneller, meteen daarop dacht ik; ik kan hem beter even nee nemen, als Christien er is duurt het een tijd voor ik Rocky weer kan uitlaten, dus boodschappentas en Rocky mee.

Als ik zonder Rocky ga, neem ik altijd de zij ingang van het winkelcentrum, als Rocky mee is neem ik de hoofd ingang omdat ik hem daar dan binnen aan het begin van het winkelcentrum vast leg aan een stellage van de groenteman, Rocky mag niet mee het winkelcentrum in. Oké de boodschappen zijn gedaan, ik pak de tassen en ga aan de wandel naar de zij ingang van het winkelcentrum.

Ik loop al een tijdje richting huis, zie ik een kennis, die vraagt;

 “waar is je hond”?

“Die is thuis ik had een beetje haast”

“Maar ik zie je net lopen met Rocky?”

“Oh help… ik heb hem vergeten, hij ligt nog voor in het winkelcentrum”

Treurig hé dat is dat warrige hoofd van mij, gisteren wij samen,

vandaag Rocky alleen in het winkelcentrum.

Ik heb hem vandaag maar wat extra verwend, voelde me best een beetje schuldig.

Eliza

06-08-2012 om 09:50 geschreven door Walter