De tuinman en de dood
Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik, Mijn woning in: 'Heer, Heer, een ogenblik!
Gins, in de rooshof, snoeide ik loot na loot, Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de ander kant, Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags gaan, Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!'
Van middag - lang reeds was hij heengespoed- Heb ik in 't cederpark, de Dood ontmoet.
' Waarom, zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt, Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht gedreigd?'
Glimlachend antwoord hij: 'Geen dreiging was 't, Waarvoor uw tuinman vloot. Ik was verrast,
Toen 'k 's morgens hier nog stil aan 't werk zag staan, die 'k 's avonds halen moest in Ispahaan.
geschreven door: P.N VAN EYCK
uit een boekje dat heet: 'De vreugde is overal en wil zich laten vinden.' dit boekje heb ik gevonden op de kofferbak markt het koste mij 50 cent.
|