Ja het kan nog mooier, na het zeggen:

” Oh wat een schattje, ik heb het tegen uw hond”

Nu was het nog mooier, ik kon een longfunctie onderzoek doen via het Asmafonds. Dat kan nooit geen kwaad dus wij er heen. Moesten we ons gewicht en lengte opgeven, als we dat niet invulde zouden we daar gewogen en gemeten worden. Nou dat kan ook geen kwaad,  ik was aan de beurt, mocht mijn schoenen wel uitdoen met wegen, ik schrok mij een ongeluk, 89 kilo.

 “Ik trek een kilo af voor u kleren, 88 kilo” .

 Ik schrijf het gewoon keihard op en dan? Thuis is mijn oude weegschaal een ietsepietsie liever die gaf 84.5 aan  het gewicht schommelde van 80 kilo naar 85 kilo en omgekeerd. Daar hij (of zij? ) dat al zo’n 5 jaar doet  maakte ik er niet zo veel van. Af en toe natuurlijk een dieet die met de zelfde vaart weer vergeten werd. Oké nu mijn lengte, dat was helemaal heftig.

” U bent 1 meter 53,”

ik verschoot helemaal, op mijn nieuwe paspoort dit jaar aan gevraagd staat;
1 meter 55.

“Dat kan niet “  zei ik nog al heftig.”

“Op mijn oude paspoort stond zelfs; 1 meter 57.”

“Ja mevrouw het spijt me, maar met het ouder worden krimpt u”.

Nou lekker dan, ik moet maar niet honderd worden dan moeten ze mij met een vergrootglas zoeken. We gingen naar huis, onderweg zou ik nog even een boodschap doen in het winkelcentrum. In het winkelcentrum kom ik een bekende tegen, ik roep:

”hallo Kees” Kees keek eens om en zei;

“He Els, ik had je helemaal niet gezien”

Nou ja!… ik hoef niet eens meer ouder te worden ze zien me nu al niet meer.