Alles laten vallenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Heeft u dat nou ook wel eens dat je zo’n “dag” hebt dat alles fout gaat ? Ik heb dat nog al eens, van die stomme dingen. Zo wou ik een bakje peertjes uit de koelkast halen,  blijf steken en keer zo dat doosje met stoofperen onderste boven in mijn koelkast, wat een troep ! Ik doe er altijd behoorlijk wat sap op, dat vind ik lekker; nu dat kwam mooi de koelkast uitdruipen. Even later ben ik een broodje aan het smeren en laat het mes uit mijn handen glippen, natuurlijk met de boterkant langs mijn truitje. Gauw wat warm water, hopelijk blijft het geen vlek.

Ik had heerlijke soep gemaakt, wou er graag een kom van nemen; had ik een kom gepakt zonder oor, zo’n Chinese soepkom, zitten ook van die mooie lepels bij, net schuitjes.

Ik schep uit de pan de soep in de kom, heb de kom vast, ineens denk ik,  wat doet mijn vinger zeer, hing het topje van mijn vinger in de hete soep ! Echt er zat een klein blaartje op.

Met de soep maken ging er ook wat mis; ik mag er graag een kruidenbuiltje in doen, maar daar zit een touwtje aan met een papieren label. Had ik het kruiden buitje in de soep gehangen maar het gas iets te hoog, zie ik zo een vlammetje het label opeten, schrik daar toch weer van.  De schaar gepakt, die gelukkig altijd in de keukenla ligt, het stukje papier er afgeknipt en het touwtje maar in de soeppan gedaan, het kruidenbuiltje moest toch trekken.

Later had ik wat torentjes van aardappelpuree in mijn oven gedaan om er een bruin korstje op te laten krijgen; zijn ze klaar, heb ik zo’n soort handvat met een klem die moet ik dan onder de oven bakplaat schuiven, (want die is natuurlijk loei heet ) moet je precies in het midden doen anders gaat hij glijden, hield de bakplaat met die klem in mijn linkerhand, (ik ben rechts). Had ik een koekenpanmes, dat is zo’n plat lang buigzaam mes waar je de pannenkoeken mee omdraait, in mijn rechter hand en ben die bergjes goudbruine aardappelpuree van de bakplaat aan het af halen; ik had weer eens wat uitgeprobeerd en als iets dan lukt kan ik het mijn gasten (als ik die heb) weer eens iets anders voorzetten. Dus ik concentreer mij meer op de rechter hand,  let niet op mijn linkerhand, en ja hoor de plaat begint te schuiven valt uit de klem, en nou niet  voor de aardigheid gewoon met de bakplaat op de grond, nee natuurlijk niet, ‘op zijn  kop’ ! Mijn goudgele pureebergjes waren dus platte hoopjes geworden op mijn zeil en dan kan ik wel zeggen “je kunt van de vloer eten bij mij”, dan jok ik, als je het van het zeil afschraapt ga je het niet meer eten. Nou toen had ik het even niet meer .

En hoe dat nou komt ? Weet u het ?

Eliza