xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Helemaal moe
Wauw ik kan geen pap meer zeggen, gelukkig kan ik wel de toetsen nog bedienen van mijn pc.
We hebben een fijne wandeling gemaakt die verder uit liep dan we dachten. Eerst door het bos, weet je, het strand is dicht bij kom we lopen er even heen, gelukkig was het zand in de duinen naar het strand toe helemaal rul, we stonden boven aan het duin naar de zee te kijken, ik zei tegen mijn vriend:
Als je me terug dragen wil dan ga ik met je mee naar de zee, als dat niet mogelijk is (hoezo niet mogelijk? Zon licht veertje als ik) dan draaien we hier om en nemen de zelfde weg weer terug naar huis.
Mijn vriend heeft serieuze plannen ondernomen om mij op te tillen en over zijn rug te smijten. Helaas we verdwenen samen kopie onder in het mulle zand. Zo erg was het niet maar de weg terug naar huis leek toch langer als de heen weg, we waren super blij dat we thuis waren en genieten nu van een lekker kopje thee
Eliza
|