xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Praatje

Een praatje zomaar tussen het wandelen door, ik vind dat zo gezellig. Er loopt een mevrouw wat met ons op met een leuk klein zwart hondje . Terwijl we zo oplopen ben ik weer degene die van alles wil weten. Hoe oud is u hondje, hoe heet hij. Die mevrouw vond het niet erg en vertelde dat Max logeerde bij haar, haar dochter was op vakantie, ze had Max 9 dagen gehad vanavond zou haar dochter Max weer op halen,de mevrouw vertelde dat ze drie keer per dag een uur met Max liep. Onder tussen komt ons een mevrouw tegemoet met twee teckeltjes , die kennen we wel dus ik zeg,:

“Goede morgen”                        ( mijn kleindochter Indra vroeg laatst:

                                                     “Oma waarom zeg jij iedereen gedag?

                         “Gewoon om vriendelijk te zijn, een glimlach is leuker

                                                 om naar te kijken als een zuur gezicht.”)

“Goede morgen “

Een van haar hondjes drukt zijn neusje tegen de neus van Rocky,en ik zeg eigenlijk in naam van Rocky:

“Hallo, goede morgen”

Zegt die mevrouw terwijl ze mij wat vreemd aankijkt;

“Goede morgen”

Ik kijk haar weer een beetje verdwaast aan :

“sorry maar ik sprak namens mijn hond tegen u hond”

Oh… ik dacht al, ik zal ook nog maar een keer goede morgen zeggen.

Die mevrouw praat  niet met  mensen die ze niet kent dus dit was best al vriendelijk.

“Ja ziet u die twee hondjes zeiden elkaar gedag in mijn verbeelding, en ik zei  dat hardop .”

De mevrouw loopt door ( wat zal ze wel niet van mij denken) mijn buurvrouw en ik liepen toch weer te grinniken,( ik neem die mevrouw echt niet in de maling hoor.) De mevrouw met Max heeft het hele rondje met ons meegelopen heel gezellig.

Eliza