Heftigxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gisteren was de dag waar ik het hele jaar met spanning op wacht , de uitvoering van mijn zoon zn musical, elk jaar is er een ander musical. Dit was de vijfde musical die ik gezien heb en ik moet zeggen ik vond deze de heftigste. Het zou over bejaarden gaan dat wist ik van mijn zoon, maar ik was in de veronderstelling dat het een persiflage op het bejaard zijn was, dat het heel vrolijk zou zijn, nou niet dus. Het was zo rauw zo echt zo als het gaat soms in een bejaarde huis, je mag natuurlijk niet alle bejaarden huizen over een kam scheren, maar een hele boel dingen waren herkenbaar door dat je het meegemaakt heb in je naaste omgeving. Er waren wel stukjes bij die grappig waren, er kwam een nieuwe bewoner een MAN er waren 30 vrouwen en maar 8 mannen, dus er kwam een liedje: vers mannen vlees die arme man werd letterlijk en figuurlijk achterna gezeten maar viel voor de charme van een nieuwe bewoonster een Surinaamse ,die het roddeltje van de dag was.
Het was ook heel vreemd om mijn zoon te zien die door schmink jaren ouder was gemaakt, hij was ouder als ik, heel apart. En er gaan nu eenmaal mensen dood als ze oud zijn, daar konden ze ook niet omheen, maar als er dan ook een doodskist op het toneel staat met bloemen en al, is dat best schrikken,en komen er toch emoties los die de tranen naar buiten brachten. Dus ze hebben het wel heel goed gebracht vooral om dat het over het algeheel jonge mensen zijn, ik ben vreselijk trots op ze. De fotos zal ik nog wel krijgen dan kunt u ze ook bekijken. We werden gevraagd geen fotos te maken dat was storend.
Eliza
|