Erg blij met de computerxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Erg blij ben ik met mijn computer, hij is bijna mijn grootste vriend.

Nog blijer ben ik met de mensen die mij in de loop der jaren hebben bij gestaan om de computer te leren kennen. Mijn computer techneut, die zo gauw hij kan komt als deze dame weer eens in paniek was omdat ze een of ander knopje had aangeraakt en ze bijvoorbeeld alleen maar hoofdletters kreeg(Caps-lock). Hij staat  nog steeds voor me klaar als ik even weer iets niet goed heb gedaan. Een hele goede vriend springt ook meteen bij als ik een nootkreet geef:  Helppp,…heeft alle geduld van de wereld om dan via email alles uit te leggen. Ik bof maar met zulke fijne mensen anders had ik niet geweten hoe ik met de computer om moest gaan. De computer was voor mijn man aangeschaft, toen mijn man overleed dacht ik eerst ik doe die computer weg wat kan ik er mee? door een kleine cursus in het buuthuis kreeg ik de eerste beginselen mee, daar na door fout op fout te maken en toch maar blijven proberen ben ik zo langzamerhand een beetje wegwijs op mijn computer. Ik weet nog geen derde wat ik allemaal met mijn computer kan doen, maar dat vind ik ook niet zo belangrijk,  ik ben al blij dat ik mijn blog kan verzorgen m’n foto’s er bij kan zetten, mijn email post te voorschijn kan toveren, zelf email kan versturen. Email weer doorsturen om andere blij te maken

Dat email krijgen is vaak zo prachtig. Vandaag was ik ook weer zo’n bofkont, ik kreeg een email van de ”Hermitage”, een enorm kasteel dat in Sint Petersburg staat.

Het is toch een wonder dat ik hier op mijn stoeltje bij de kachel, zonder een lange reis te maken, zonder intreegeld te betalen op de eerste rang zit, met een gigantisch Opera koor op de achtergrond , dat prachtige kasteel met al zijn kunstschatten kan bewonderen. Mooier kan je het niet bekijken, werkelijk schitterend.

Ja ik zou me geen raad weten als ik mijn computer niet meer had.

Eliza