xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het wil maar niet lukken

Het wil maar niet lukken met de lente, gisteren zo vriendelijk buiten, de krokusjes steken weer moedig hun kopjes  uit, mini narcisjes komen over al boven de aarde, ze proberen het voorzichtig. Vandaag is het gewoon weer knudde. helemaal grijs, regen  tegen de ruiten je wilt wel weer tegen de kachel aan gaan zitten. We moeten het er maar mee doen. Er komt weinig uit mijn handen zou en paar kleine klusjes doen, een lange broek  waar een naadje van los is maken, nog een paar van die kleine dingetjes, elastiek stukje los, zo gebeurd maar je moet er natuurlijk wel aan beginnen, anders gebeurd er niets. Als ik het zo opschrijf denk ik dat is van de oude tijd van vroeger klusjes naaien, nu gooi je eigenlijk die slip weg waar het elastiek ’n beetje los van is, die lange broek had al lang weg gemoeten maar hij zit zo lekker dus dat naadje wat los is even weer met de hand stikken, was nooit geen probleem nu denk ik: verdorie doe het gewoon' NU'!

Eliza