xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Even nog over gisteren
Gisteren was zon dag met een gaatje , mijn kleinkinderen kwamen gisteren uit school bij mij, ze waren een beetje bedrukt , niet zo vrolijk als anders, toen we aan tafel zaten met een lekker glaasje bowl toen vroeg Indra voorzichtig:
Oma, Sven en ik hadden op Face book gelezen over jou stil verdriet, we hebben er met mamma over gepraat, we vonden het heel erg voor jou.
Daar had ik even niet opgerekend, vond het eigenlijk wel rot dat hun er mee gezeten hadden. Ik heb ze verteld dat het al heel lang geleden was en dat ik er nu niet zo verdrietig meer om ben. Toen vertelde ze dat hun die dag ervoor erg verdrietig was geweest . Ze hadden een hondje dood zien rijden vlak voor hun ogen voor de deur, er waren nieuwe mensen komen wonen die hadden de voordeur niet goed dicht gedaan het hondje was naar buiten gerend hij wist niet dat er zon drukke straat vlak bij was, Indra vertelde :
Oma hij had veel bloed maar hij kwispelde nog met zn staatje, later lag er nog wat bloed.
Mijn ogen schoten vol, je moet er toch niet aan denken dat je net verhuist bent dat dan je trouwe viervoeter meteen word dood gereden,brrrr. Maar wat moet het ook erg zijn geweest voor diegene die het hondje aangereden heeft.
Sven had het aangehoord die zei;
Oma ik heb zo gehuild ik heb ook mijn handen voor mijn gezicht gedaan.
De tranen stonden bij hun en bij mij in de ogen. Ze hebben Rocky extra geknuffeld en hij mocht van ieder een snoepstaafje extra.
Eliza
|