xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zondag 14 April 2013

Het leek buiten erger als het is, ik had de gordijnen opengemaakt en de regen kletterde tegen de ramen,er was ook behoorlijk wind, dus ik dacht dat word gauw een loopje van Rocky onder de balkons door naar de hoek en weer terug. Nu ik eenmaal gewassen en aangekleed ben,ik  Rocky  in de tuin een plasje laat  doen, valt het erg mee. Het regent zachtjes er staat wel wind maar de wind is gewoon warm, de temperatuur is behoorlijk gestegen, heel voorzichtig zie ik ook al kleine stukjes blauw in de lucht.

Ja, ik ben twee dagen weg geweest, een bus tripje van twee dagen naar de Veluwe. Heel goed koop, heel vermoeiend, behoorlijk lange verkoop demonstratie, maar toch het museum bezoek heeft alles goed gemaakt voor mij, hoewel ik nog steeds nijdig kan zijn, dat ik het dubbele moest betalen omdat ik alleen was,en als je dan dubbel betaald toch in een eenpersoons kamertje word geplant. Je betaald dus voor het alleen zijn, niets aan te doen? of? zo is het nu eenmaal.

Het museum heeft mijn hart gestolen, we konden ongeveer anderhalf uur rond lopen dan eten, toen hadden we nog wat tijd te besteden aan het museum. Dat heb ik ten volle benut, wat leuk al die oude ambachten…dat oude speelgoed, hoe leuk die gesprekken van de mensen; “oh! heb je dat gezien dat had ik ook … moet je kijken zo ben ik begonnen in mijn keukentje…kijk daar nou zo was het bij  ons op de boerderij … en dat vosje, het beestje hadden ze om hun nek weet je nog wat we schrokken als Ma dat te voorschijn haalde.

         %

Ook een verzameling van Bassie en Adriaan was er in het speelgoed museum. Het kind van vroeger was terug en liep door de herinneringen van toen. Die tol met het zweepje…de priktol…de knikker bak… hamertje tik…de meccano doos waar mijn broers uren mee speelde hele kleine schroefjes en moertjes in allemaal vakjes die plaatje van ijzer die dan aan elkaar konden worden gemaakt. Heel veel later heb ik zo’n zelfde sisteem voor mijn zoon gekocht van plastiek veel groter, in vrolijke kleuren waar hij zelfs op kon kauwen.

Je eerste poppenwagen…zelf de punnik poppetjes stonden er.
Op hun hoofd hadden ze vierhaakjes ze waren hol van binnen ik had restjes wol van mijn moeder gekregen, je deed het draadje van de wol door het holle poppetje, maakte vier lusjes om de haakjes dan nam je de draad ging langs de vier lusjes en haalde het lusje over het draadje heen.
Je draaide de hele tijd het poppetje, je breide eigenlijk in het rond. Het spannendste moment was als er een klein stukje uit het holle lijfje van het poppetje kwam dan zag je het begin. Daar trok je dan af en toe aan elke keer als je weer rond was geweest met draadje en poppetje, als je dat niet deed stond er geen spanning op de lusjes dan vlogen de lusjes van de haakjes.
Heel in het begin hadden mijn vader en moeder niet veel geld, mijn vader had toen van een leeg houten klosje garen  waar ook een gat in zat, 4 spijkertjes in de boven kant gespijkerd en je had even goed je punnik speelgoed. Het werd steeds langer dan, met allemaal gekleurde restjes wol kon je weken zoet zijn en had je een hele lange ronde gekleurde veter.
 Wat een verhaal hé ja dat komt allemaal terug als je dat ziet. Het koste bijna niets,het klosje was toch leeg, de stukjes wol waren over en het kind was zoet.

Eliza

14-04-2013 om 14:04 geschreven door Walter