Vanmorgen was ik in Mariëndal,langs de sloot kant stonden honderden paardenbloemen. Ik dacht; eigenlijk best erg dat de paardenbloem als vervelend onkruid  word behandeld in je tuin. Langs de sloot was het een mooi gezicht al die helgele bloemetjes. Toen ik de bloem wat dichterbij fotografeerde, is het een hele mooie bloem. Als hij uitgebloeid is komt er zo’n pluizenbolletje zo rag fijn, net een kante kleedje, ook zag ik dat de grotere bladen rode spikkels krijgen als ze verdorren, als de gele blaadjes van de bloem af zijn is er nog dat soort sterretje wat overblijft. Ik heb even op Wikipedia gekeken want ik had wel eens gelezen dat er ook thee van gemaakt kon worden maar er is nog veel meer. Dit is ook een wonder uit de natuur.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Eliza

Gebruik

[bewerken] Molsla

Paardenbloemen zijn eetbaar. De jonge bladeren zijn minder bitter dan de volwassen bladeren. Door "bleken" kan de bitterheid worden verminderd, net als bij witlof. Traditioneel worden de bladeren hiertoe overdekt met zand. Ze worden dan molsla genoemd. Het is het jonge blad van de paardenbloem. Vroeger werd in de lente in molshopen naar gebleekte paardenbloembladeren gezocht, vandaar de naam molsla.

Door veredeling is een verbeterde, bladrijke molsla verkregen. Molsla wordt op diverse markten in Europa als malse voorjaarsgroente aangeboden. In Nederland en België is het niet ruim verkrijgbaar.

[bewerken] Kruidengeneeskunde

• De wortel wordt wel in gedroogde vorm tegen nier- en galkwalen gebruikt.
• De melk van de plant kan gebruikt worden tegen puistjes door ze rechtstreeks aan te brengen.
• Afkooksel van de wortels, verse worteltinctuur of vers geperst wortelsap van de paardenbloem wordt gebruikt voor de behandeling van artritis.^[1][2]
• De wortels en bladeren hebben een eetlustopwekkende werking vanwege de aanwezige bitterstoffen.^[2]