Onverwachts

Vanmorgen ging de telefoon, ik neem op :

” met mevrouw Engel”,

even was het stil toe hoorde ik zachtjes zeggen:

“sorry ik denk dat ik verkeerd gedraaid heb ,ik wil mijn nicht Annie aan de telefoon”.

“Jammer mevrouw maar ik ben niet uw nicht Annie, ik vind het wel gezellig dat u belt”

Was het weer even stil :

“Vind u dat gezellig?”

“Ja u klinkt heel aardig en een leuk gesprek vind ik altijd fijn”.

“Als u tijd heb wil ik best wel even met u praten,maar dan stel ik mij eerst voor,ik ben Bep zeg maar Bep, ik ben 83 jaar oud,ik heb het idee dat u jonger bent”

“Ja Bep ik ben 67 jaar,en heet Els”

We kwamen aan de praat Bep is een rasechte Helderse en ik dus Amsterdamse.

Hoe ik in De Helder terecht gekomen was enz, enz, uiteindelijk nodigde ze mij uit om

eens langs te komen Rocky mocht mee dat vroeg ik meteen.

Zeker ben ik van plan als ik in de buurt ben om eens langs te gaan bij Bep.

Dit zijn dingen waar door ik weer een beetje geloof in de mensen krijg.

Het is niet allemaal narigheid maar er zijn mensen die nog vol vertrouwen zijn, of dat goed is ? ergens is het niet zo goed dat Bep mij verteld hoe oud ze is waar ze woont, heb ik verkeerde bedoelingen is Bep een makkelijke prooi,of niet is het een hele struise dame en ga ik in een houtgreep als ik iets verkeerds zou doen.

Wel een beetje angstig dat ik zelf ook altijd zo veel vertel om dat ik iedereen vertrouw.

Eliza