Mijn hart huilt, tranen stromen over
mijn wangen om het verdriet van mijn vriendin.
Die nu haar geliefde los moet laten
om hem geen pijn meer te gunnen hem
vredig heen te laten gaan.
Ik weet hoe het voelt je hart zegt:
” nee nog niet” je verstand zegt:” ik moet
hem laten gaan”.
Ik kan alleen mijn medeleven tonen,
haar zeggen dat ik altijd voor haar klaar sta.
Maar zij moet nu door zoveel verdriet en pijn heen.
Niemand kan je zeggen als het moment
daar is hoe je je voelt en hoe je het moet dragen
Ik hoop dat ze sterk genoeg is om het te
dragen als het zo ver is.
Eliza
|