xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Opnamen Pop Stars (deel 2.)

Ja alles schoon. ‘Herman’ tevreden, naar de bus dan maar weer. Komen daar net op tijd, hoeven we niet te bibberen. Rocky kort houden, tas met wielen intakelen, geld aan de chauffeur geven, dan alles doorslepen en eindelijk zitten..

We rijden een paar haltes (ik wist hoe koud het in zo’n bushokje was). Staat er een jonge vrouw op de bus te wachten met twee kinderen, kleintjes en een buggy, zo’n opvouwbaar wandelwagentje. Ze blijft bij de zij-ingang wachten tot de buschauffeur de deuren open doet.

“Hallo !” zegt de buschauffeur, “wilt u het karretje dichtklappen en hier instappen ?”

Wagentje heel moeilijk dicht, een kindje onder haar arm en het ander kindje (was ongeveer 6 jaar) achter haar aan. Heeft ze 50 euro in haar handen. Op het plekje waar je je geld kan neerleggen, staat duidelijk aan gegeven dat er niet met 50 euro betaald mag worden.

“Mevrouw het spijt me, maar ik kan dit niet aanpakken. Ik zou veel te veel wisselgeld moeten meenemen en dat is weer gevaarlijk voor ons !”

Ja, het was duidelijk zat, maar ze had niets anders bij haar en daar stond ze dan… Dan kan ik het toch echt niet aanzien en zeg:

“A.u.b, hier heb je geld voor de bus, instappen en doorlopen !”

Zij keek verbaasd, de chauffeur keek verbaasd en het was muisstil in de bus…

“Dank u wel !”

Dus rijden maar weer…

Op het station in Den Helder eruit. De Inter-lijnbus staat aan de zijkant van het station. Het was nog vroeg en ik had trek. Even naar het stationwinkeltje. Staat voor het winkeltje het kleine meisje uit de bus…

“Hallo, zou jij misschien Rocky even kunnen vast houden, die mag het winkeltje niet in ?”

Ja hoor en nog bedankt voor de centjes in de bus !”

Nou, dan sta je ook even te kijken dat zo’n meisje dan netjes bedankt. In het stationwinkeltje de roltas maar even in een hoekje, wat snoepjes in een puntzak doen, even wat te lezen, flesje water (geen hete koffie meer). Klaar, betalen maar. Word ik aan mijn mouw getrokken en staat dat vrouwtje met geld in haar handen:

“A.u.b en nog bedankt !”

Nou dan voel ik me fijn dat ik even geholpen heb hoor. Winkeltje uit, ernaast een bloemenwinkeltje, even iets leuks voor Astrit kopen. Dat gedaan, wil mijn roltas pakken… Hé !waar is hij ? Oh help, nog in het stationwinkeltje ! Hoop maar dat hij er nog is. Gelukkig stond hij nog in het hoekje. Moesten weer een tien minuten wachten voor de Inter-lijnbus kwam. Staan er twee jongens van ongeveer 12 jaar schat ik, ook te wachten, zien Rocky zo bibberen…

“Oh mevrouw, wat zielig, zal  ik uw hondje even dragen, dan heeft hij het wat warmer ?”

“Nou graag, dan geef ik jullie een snoepje !”

Om de beurt werd Rocky vast gehouden. Toen de bus kwam heeft een jongen ook mijn tas op wielen in de bus gesjouwd. Nou, mijn dag kon al niet meer stuk !

( Wordt vervolgd.)

Eliza