xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Een klein vervolg nog op “Herman”

“Herman” is wel gebakken en gegeten,  maar het was geen succes.  Ja “Herman”, ik had praktisch alles gedaan om een goede vriendschapskoek te maken, maar vandaag moest het gebeuren. Ik moest eigenlijk nog twee keer voeding geven, dus eerst nog een keer,200 gram bloem, 200 dl melk, 200gram suiker en dat had ik morgen ook weer moeten doen, maar na deze keer eten geven moest ik “Herman gaan scheiden in 5 porties en daar zat hem nou net de kneep ! Ik had niemand om de weesjes te geven, ik had al veel te veel van “Herman “verteld en al mijn kennissen zeiden dan ook: “Ik geen Herman !”  “Ik ook niet !”… “Joop dan ?” “Nee, ik spoel “Herman” door de wc”!

Dat kon ik de weesjes niet aan doen, dus ik dacht, ik geef hem niet meer te eten, ik schep er een beker van af en de rest bak ik gewoon. Er moesten stukjes chocolade in, had ik niet, dus de chocoladepasta kwam er aan te pas. Nootjes had ik niet… Hé, pindakaas, daar zitten ook nootjes in ! Een flinke lepel pindakaas erin. Er moest bakpoeder in, had ik niet, later dacht ik: had maar wat bier genomen dat wordt met oliebollenbeslag ook wel gebruikt, dat gist ook. Niet aan gedacht… Kaneel, vergeten, maar wat ik het meeste miste was gewoon een beetje zout.

Want natuurlijk heb ik “Herman” gegeten, voelde me wel een kannibaal, maar “Herman” zou niet voor niets geleefd hebben. Het baksel wou niet rijzen, ik was bang dat het te heet was, dus heb de temperatuur iets minder gedaan. Ik had er pasta in gedaan, dus de kleur van “Herman”was best al wat bruin. Toen ik na een uurtje bakken keek, schrok ik en heb “Herman” eruit gehaald, met als gevolg het beetje wat “Herman” gerezen had, klapte in. Ik heb eigenhandig “Herman” om zeep geholpen, terwijl ik zo mijn best had gedaan, alles voor hem over had ! Ik heb van “Herman” 4 plakjes gegeten; hij was niet helemaal gaar, maar dat was niet zo erg. Dat hij zo flauw was dat vond ik echt minder.

Met tranen in mijn ogen heb ik ”Herman” in kleine brokjes gesneden. Morgen wordt er een feestmaal voor de meeuwen op het grasveld voor de deur bereid. Ik zal “Herman” met eerbied uitstrooien en op gepaste wijze afscheid van hem nemen. Hij rust zalig in de maagjes van de meeuwen. Ik zal nog wel eens aan “Herman” denken…

Eliza