xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Goede morgen...
Goede morgen, het zijn twee woorden
Die ik elke morgen hoorde
Nu ben je uit mijn leven weggegleden
Gewoon zo maar overleden
Dat was de afspraak niet
We zouden heel oud worden samen
Het leek erop, kind er kleinkinderen kwamen
Jij werd ziek, maar je kon daar niet zo maar aan doodgaan
We hadden nog heel wat jaren te gaan
En ineens, onverwacht ,
Ging je heen in de nacht
Het was beter voor jou
Maar ik sta nu in de kou
Het klinkt boos,
Maar ik voel mij zo machteloos
Zo zonder jou,
Hoe moet dat nou ?
Wij waren 42 jaar bij elkaar
Een helft is nu weg, zo maar
Het is zo, als wel eens word beweerd
Ik ben van een ledemaat geamputeerd
Je gaat verder, het leven gaat gewoon verder
Maar elke morgen, geen Goede morgen!
en elke avond geen Welterusten schat.
dat is wat ik vreselijk mis, mijn ogen zijn nu nat
Van tranen, die maar blijven stromen
Maar je moet er zelf uitkomen
Het blijft zo als het is
Maar jij bent het, die ik zo vreselijk mis
Eliza
28-09-2007
|