xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Trouwen

Mijn zoon ging trouwen met zijn Monique. Het stel was al twee jaar bij elkaar, Monique was 7 maanden zwanger van Sven. Simon mocht het nog meemaken, hij was zelfs getuige. Het zou niet zo’n hele grote bruiloft worden, we zouden naar het stadhuis gaan, daar werd getrouwd en dan zouden we naar een hotel gaan op de kop van Den  Helder. Het hotel staat op een prachtige plek aan zee.

Daar zouden we een broodmaaltijd eten en dan was het klaar, ook omdat Monique wel wat rust kon gebruiken.

Het moest allemaal gewoontjes, niets geks, niets zoals vroeger. Een bruidstaart was ook uit den boze, maar ik weet nog van mijn bruiloft hoe blij ik was met de bruidstaart die mijn moeder voor mij had besteld. Dus ik wou per se ook een bruiloftstaart voor hen. De eerste hapjes aan elkaar geven ! Bah ! wat een oubollig gedoe, moeten ze gedacht hebben. Maar op dat moment was moeders wil “wet”, ze vonden het achteraf ook wel mooi.

Ze wilden geen gekke dingen, maar twee moeders hadden toch het levensverhaal van hun kinderen opgetekend. We vroegen toch wel eventjes aandacht voor ons verhaal. Ook dansen zouden we niet doen, maar als ik mijn zoon toch zo’n 18 jaar op dansles heb gedaan, nou, dan bestond het niet dat hij niet even met zijn moeder danste ! Moeder had  eerst op de radio wat fijne muziek gezocht en dan zoonlief gewoon in de armen genomen en even fijn met hem gedanst. Ik vind de foto hiervan geweldig, omdat ik er maar voor de helft opsta, net slank genoeg. Dus Chris had alles geregeld, maar zijn moeder ging haar eigen gang. Hij zei later: “Ik had ook niet anders verwacht mam !” Het kind kent zijn moeder ook al zo lang, gelukkig maar .

Nu na negen jaar, gaat het stel uit elkaar en daar heb ik echt geen hand in gehad.

Eliza