Etenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ja weet u nog, had het de vorige keer over eten koken.

Nu, we zouden stoofperen eten. Mijn man en ik vinden ze echt lekker, alleen een verschil, Simon at de peertjes bijna heet, ik heb ze het liefst koud, niet uit de ijskast, maar gewoon koud.

De tafel was gedekt, we konden eten. Mijn man had haast, hij moest nog een klus doen na het eten. De peertjes kwamen zo van het vuur en er word suiker mee gekookt, dus u begrijpt wel dat het gloeiend heet was.

Mijn man schuift aan schept de peertjes op, de aardappels, vlees en jus. Ik zeg tegen hem:

“Kijk uit met die peertjes, ze zijn heet !”

Krijg geen antwoord; zie dat mijn man een flinke hap van de peertjes neemt en gelijk het op een schreeuwen zet. Echt,  het was best een gek gezicht. Ik kijk hem aan en zeg:

“Je hebt toch blazen van je moeder geleerd ?”   

Nou ik heb echt moeten vluchten, want helemaal rood aangelopen, kwam mijn man me achterna. Ja zeg, ik had hem toch gewaarschuwd ! Maar dat zijn keel zo verbrand was, wist ik natuurlijk ook niet. Simon heeft 14 dagen alleen koud voedsel en koud drinken kunnen  nuttigen. Kon hij zich er gelukkig niet weer aan verbranden…

31-10-2007 om 20:47 geschreven door Eliza