xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Poedersuiker

Het is een haat - liefdeverhouding, tussen mij en de poedersuiker.

Omdat ik zo’n zoetekauw ben, wil ik altijd als het oliebollen en appelflappentijd is wel genieten. Dat laagje poeder suiker is dan net als de kers op de taart, dat maakt het af.

Mensen die ook van poedersuiker houden weten dat, maar ze weten ook net als ik, dat het een behoorlijke knoeiboel is, tenminste als 'IK' het ga eten. Als het al op de oliebol of appelflap zit en je hapt erin, dan stuift het alle kanten op. Zit de poedersuiker  er los bij en je neemt een hap van je appelflap of oliebol, dan kan je de oliebol of appelflap erin duwen en dan ook niet te veel blazen, anders gebeurt er hetzelfde.

Dus, hoe je nu fatsoenlijk een oliebol of appelflap kunt eten met poedersuiker, moet ik nog steeds ontdekken. Met de appelflap kom ik al een heel eind weg, die snij ik gewoon in stukjes, daarna de poedersuiker erop en met een vorkje voorzichtig de lekkernij opeten. Maar dat doe je niet als je in de stad de oliebollenkraam tegenkomt, want een maand voor Oud en Nieuw staat de kraam al te geuren in de stad.  Kom ik er langs, dan kan ik het niet weerstaan, dus friemel ik met een servet en hoop dat de poedersuiker daarop terechtkomt en niet op mijn  jas. Lukt altijd maar half, maar dat mag de liefde voor de oliebol of appelflap ‘MET’ poedersuiker niet drukken.

Eliza