xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Rommelmarkt

Het was al een hele tijd geleden dat ik naar een rommelmarkt geweest ben.

Ik las in de zondagskrant dat er een werd gehouden in de sporthal. Ik belde, mijn zoon Chris, of hij ook geen zin had, maar hij had het erg druk in zijn huis. Monique wil 1 maart in haar eigen woning zitten, dus er moet van alles en nog wat van de ene woning naar de andere verhuisd worden. Chris was 1 of eigenlijk 3 lampen (drie lampjes naast elkaar) aan het ophangen boven zijn eettafel, dat wilde niet zoals hij wou, dus een beetje geïrriteerd was Chris wel. Mam ik breng u wel even, maak ik gelijk een lijstje van wat ik nog nodig heb, misschien komt u nog wat tegen, oké?  Prima.  Chris brengt mij om 12 uur naar de rommelmarkt, intree koste 1 euro 80.

Ik vond het heerlijk om weer eens lekker tussen de rommeltjes te duiken, ik moest voor Chris kijken naar koffie-,  thee-, suiker-, en spaghettibus, koffie filterhouder en een prullenbakje. Ik dacht thuis, ik neem niet meer mee als 10 euro want neem ik 20 of 30 euro mee, dan maak ik het ook op.

Ja en dan kom je ogen te kort hé, bij de derde kraam kwam ik al hele leuke puzzels tegen voor de kleinkinderen twee spelletjes een kleine prullenbak van het lijstje van Chris, dus ik had al een hele tas vol en toen moest ik nog aan de markt beginnen. Ik mocht van een mevrouw de tas zolang bij haar laten staan, ik zou hem komen halen als ik naar huis ging.

Ik heerlijk aan het snuffelen, kom dus drie bussen tegen van het merk ‘Brabantia’ leuke licht gele bussen, verderop een pastapot maar achteraf blijkt de spaghetti iets te lang, Chris vond de pot leuk, dus doet hij er macaroni in.

Zo jammer, ik had foto’s willen maken bij mijn verhaal, maar ik ben dat totaal vergeten doordat ik zo hebberig werd van al die leuke spullen.

Maar dan is 10 euro best weinig hoor, ik heb nog een mooi tulpenvaasje voor Chris kunnen vinden een fijn boek voor mijzelf, toen waren de centjes op.

 En dan is er niets meer aan hé, zonder geld kun je niet kopen,   Ik mocht Chris bellen als ik naar huis wou, Chris komt en we gaan naar huis. Ik ging naar Joop om Rocky op te halen, Joop vroeg "wat heb je allemaal gekocht"?, ga ik enthousiast vertellen, kom op het kleine prullenbakje en kinderspeelgoed, “oh hemel die heb ik nog bij die mevrouw laten staan, dat is toch ook zonde.”

Ik dorst Chris amper te bellen, want de lamp hing nog steeds niet, ik zeg tegen Joop “Chris gaat uit zijn dak als ik hem vertel dat ik wat vergeten ben”.

Ik heb toch moed gevat en Chris weer gebeld, het duurde even voor hij aan de telefoon kwam en zijn stem klonk niet vrolijk.  "Chris sorry, maar ik heb een tas laten staan bij een mevrouw”, Chris zeker niet blij “ik kom er aan,” ik vast naar buiten, zodat hij niet hoefde te wachten. Zijn gezicht stond op onweer, ik kon amper instappen en hij scheurde gewoon weg, bleek dat hij echt pech had met de lamp en dat hij er net mee in zijn handen stond boven de eethoek toen ik belde, ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Ik hield me maar muisstil, ben naar binnen gelopen, die mevrouw dacht al dat ik het vergeten was. Gauw weer naar buiten, Chris was toch wel blij met het prullenbakje, dus heeft mij weer bij Joop afgezet, ik heb Rocky opgehaald, fijn naar huis. Hoera, mijn eigen gezellige huisje.

Daar mijn schatten bekeken, ik had drie puzzels voor Sven en Indra, die heb ik zelf eerst even gelegd, want als er een puzzelstukje ontbreekt dan gaan ze gelijk weer weg, want dat vind ik zelf verschrikkelijk. Dit was een dagje rommelen en het rommelt altijd veel te veel in mijn hoofd, anders was ik de tas niet vergeten, maar ik was heel erg afgeleid door al die andere mooie dingen die ik zag, toch blij dat ik niet meer geld had meegenomen want dat was geheid op gegaan.

Eliza