xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kijken naar de natuur
Ik heb al eens eerder de natuur vergeleken met mensen, ik heb het beetje moeilijk door gebeurtenissen die me boven het hooft groeien, ik duik mijn tuin in om daar alles een beetje van mij af te laten glijden.
Als ik dan in mijn tuin werk komen er ook allemaal vragen op mij af. Waarom mag de paarde bloem niet in mijn tuin staan en waarom ook het kleefkruit niet, terwijl de dotterbloem wel welig mag tieren? Heeft met kleur en materiaal te maken. Het kleefkruit is echt een plakker, het kleeft zich aan alles vast wat in de buurt is, het overwoekert alle andere planten.
De paarde bloem is mooi geel maar heeft zulke grote bladeren die ik echt niet mooi vind. Daarin tegen heb ik pepermunt planten in mijn tuin staan, die met lange wortels ook overal verschijnen de bladeren zijn erg ruw maar de geur en de frisheid van de pepermunt plant vind ik heerlijk, dus het is mijn persoonlijke voorkeur wat er wel en niet in mijn tuin mag staan.
Maar kijk je nu naar de mensen, hoeveel hebben niet een voorkeur voor het een, en kunnen het andere gewoon niet velen. De mens schift ook, dit kan wel en dat kan niet, wat niet kan, moet aangepakt worden, wat wel kan gekoesterd. Het is natuurlijk wel veel moeilijker dan de plant uitrukken, die niet mag blijven. Maar dat je keuzes moet maken staat vast.
Dat keuzes maken niet eenvoudig is ondervind ik nu.
Ik wil altijd met iedereen vriendjes zijn altijd alles maar zo gezellig mogelijk, maar als je en standpunt inneemt waar een ander niet zo blij mee is, kan het niet altijd vriendelijk en moet je toch zien stand te houden . Als je daarom dingen moet doen die helemaal niet leuk zijn, valt het niet mee.
Maar wel consequent vol houden ander moet je geen deining maken.
Wat een zwaar gesprek deze keer, ik ben van mijn roze wolk gevallen en moet aanpakken het liefst zonder allerlei bozen woorden en ruzie. Soms is ruzie niet te vermijden, ik hoop dat het niet voor niets is geweest.
Eliza
|