xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dromerige morgen

Vanmorgen was ik zins lange tijd weer eens vroeg buiten, Rocky moest nodig,  ik heb gauw wat aangeschoten, dus liep ik om 7 uur buiten.

Het was dromerig buiten, ik kan er even geen andere benaming aan geven.

Er was geen wind het was een beetje nevelig, héél erg stil, ik heb houten klompinstappers aan, ik ging heel voorzichtig heel zacht proberen te lopen om de rust niet te verstoren.

En dan is daar het geluid van de kool mees…tutu …tutu…tutu…tuut, het antwoord laat niet lang op zich wachten…tuut …tutu…tutu…tutu,

dan voel ik mij gewoon vredig en wil ik wel buiten blijven lopen

Het water vertoond geen een rimpel spiegelglad is het, daar gaat een meerkoet met een stokje in  haar (of zijn ) bek het nest verstevigen, waar hopelijk straks weer die schattige kleine meerkoetjes komen, die kale met een paar plukjes haar en rode bekkies heel vertederend. Je zou niet zeggen dat ze een half jaar later zo’n mooi zwart jasje aan hebben en boven hun snavel een mooie witte plek

Ineens hoor ik een helikopter ronken,  de rust is verstoort,  ik weet weer dat er een vliegveld vlak bij ligt. Jammer, maar die heerlijke dromerige momenten heb ik toch weer ervaren en dat neemt niemand mij meer af.

Eliza