xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een mens bewaard zijn eigen ik

Heel diep onder zijn huid

En wat er van binnen in je leeft

Komt er maar zelden ui

**********************************

Uit het dagboek ’Verstoorde Leven’

Van Etty Hillesum,oktober 1942

Ik begin last te krijgen van slapeloosheid,dat mag niet. Heel in de vroegte ben ik uit m’n bed gesprongen en ben neergeknield aan m’n venster. Doodstil stond de boom daar in de grauwe roerloze ochtend. En ik heb gebeden: Mijn God, geef me diezelfde machtige en grote rust in me ,die er ook in jou natuur is: En als je me wilt laten lijden geef me dan het grote, alles vervullende lijden, maar geef me niet de duizend verterende zorgjes, die van een mens niets overlaten. Geef me rust en vertrouwen.’

    *********************************************

‘Ik vecht niet tegen de dood,

 maar ik wil zo lang mogelijk vrijen met het leven

       *******************************************

(Niet zelf geschreven.)