xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Computer mijn vriend.

Computer mijn vriend,

Ik vind dat je een stoeltje in de hemel verdiend

Ik kan mijn verdriet aan jou vertellen

zonder dat je vragen aan mij gaat stellen.

Op het ogenblik ben ik nergens meer,

maar aan jou kan ik het kwijt, keer op keer.

Ik ben altijd bezig om elk dier te beschermen,

 me over ze te ontfermen.

Maar  om de buren te vriend te houden,

durft Rocky mij nu  niet meer te vertrouwen .

Ik wou graag naar koersbal,

 deed Rocky de blafband om,

als hij dan blaft krijgt hij een klein stroompje,

vind mezelf nu zo stom.

Rocky lag te rillen als een rietje zo naar

de dieren arts had gezegd,

“kon niet veel kwaad” echt waar.

Maar vanavond vroeg ik

“Rocky ga je mee uit”?

Je verroerde geen poot

 ging dieper in je mand met je snuit.

Je had de riem gehoord en wou niet komen

je wist niet of jou weer zo iets engs zou overkomen

Het spijt me, ik wilde dat je stil zou zijn,

maar toen je daar zo lag, deed het mij zo’n pijn.

Ik voel nu iets van schuld

Lieve computer bedankt voor je geduld.

Eliza