|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Welke verrassing vandaag?
Ik word wakker en zet even het journaal aan, daar word ik niet vrolijk van, weer mensen gedood , door oorlog geweld, mensen gegijzeld, ontucht met kinderen, ik vlucht naar mijn p c. Wat heeft mijn vriend in zijn postzakjes zitten?? Even een kop koffie maken wat brood, en dan kan ik niet langer meer wachten, elke dag weer een verassing waar ik naar toe ga
wat ik ga lezen
welke mopjes zijn er? Ik ga er even goed voor zitten : we gaan even naar Zwitserland, geweldig die bergen en de witte kerkjes, beroemd om de geraniums. Alles word begeleid door vrolijke Tiroolse muziek
´Rome is de volgende stad waar vriend p c mij naar toe neemt.
Kom ogen te kort zo mooi ,en het mooiste komt nog, het Vaticaans Museum Het heilige der heilige, daar mogen we een kijkje binnen nemen
Je weet niet waar je het eerst moet kijken, de beschilderingen van het plafons, de beelden, de gangen waar heel veel toeristen ook mee kijken naar alles wat historische waarde heeft
Vol verwachting maak ik het email envelopje open van Madrit nauwe straatje, mooie pleinen en hoge stand beelden, ik geniet met volle teugen, Julio Iglesias zingt een Spaans melodietje zachtjes mee.
Ik heb rode wangen van al het moois wat ik zie, ik word er helemaal niet moe van, ga nog even langs Amsterdam die nu weer huilt maar niet om de mensen van toen, maar om de mensen van nu , ik was aangedaan toen ik de sloppen zag waar de arme Amsterdamse mensen vroeger in woonde, en toch was er saamhorigheid, je kon altijd terecht bij Tante Sjaan, of Opoe Neeltje, en Tante Jans boven drie hoog, ving ons op als we uit school kwamen, en moeder nog niet thuis was van haar werk.
Mijn vader was VUILNISMAN, ik schrijf het met grote letters, omdat er neer gekeken werd op de baan van vuilnisman, maar voorlopig verdiende mijn vader met hard werken de kost voor vrouw en 5 kinderen.
Ik dwaal af, toch heeft dat allemaal in mijn hoofd gespeeld toen ik de beelden van Amsterdam zag.
Mijn reis door verschillende landen heeft misschien een half uurtje geduurd, doet u mij dat maar na, het koste niets ik zat op mijn gemak en was weer aangenaam verrast.
Moe van het reizen en de neus weer verstopt wou ik toch echt even naar buiten, even het park door, je komt zoveel verschillende bomen en planten tegen, mooie kleuren die je ziet, Rocky die uitgelaten met andere honden speelt, dat is dan weer de echte wereld , mijn wereld, niet al het akelige op tv. Het is er wel, maar het liefst weet ik het niet .
Ik kan mijn verhaal weer schrijven, ik snap niet dat ik ooit zonder p c heb gekund
Aleen de foto van Rocky is deze keer van mij, de rest heb ik van de pps jes, via mijn pc gefotografeert, vandaar dat de kwaliteit te wensen over laat.
Eliza
|
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
