xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zo maar een dag in de week

Ja zomaar een dag in de week. Vandaag  heb ik alleen s’middags van half 3 tot half 4, 55 + gymnastiek gedaan, wat dus standaard is maar verder kan ik doen wat ik wil. Ik weet eigenlijk nooit precies wat ik op ’n dag doe, meestal kijk ik  gewoon hoe het loopt  en wat in mij op komt. Rocky uitlaten  4 keer per dag , dat is ook standaard. Vanmorgen was ik met Rocky aan de wandel in Marieëndal, het is nog steeds heerlijk weer dus dan wandel je met  plezier.  Op de terug weg loop ik langs de flats liggen er naast onze vuilnisbak grote zakken met allemaal plastiek verpakkingen. Als iets te groot is dan past het niet in de vuilnisbak maar in mijn ogen was het helemaal niet te groot, dus ik meteen woest de zakken zelf maar in de vuilnisbak proppen, de zakken waaide  dwars over het grasveld heen. De buurman van de flat 1 hoog,  stond het allemaal zo eens te bekijken en vroeg, ” buurvrouw wat doe je nou”?

“Ik stop zo als gewoonlijk het vuil waar het hoort, het past makkelijk in de vuilnisbak, maar het ligt er weer  naast.”

“Maar buurvrouw dat moet helemaal niet in de vuilnis bak, heeft u van de week geen zak gekregen met een brief, of we plastiek verpakking wilden scheiden,  in de zak doen en bij de vuilnisbak zetten?

Oei wat was dat nou? Ik moet bekennen dat ik nog al eens post ongeopend weg leg, dan kan het  soms  3 dagen duren voor  ik er naar kijk,  ook met deze post, zodoende wist ik echt van niets.

”Nou jij bent ook een mooie, waarom zeg je dan niets?”

“Ik vond het wel grappig zo als je stond te mopperen en met die zakken in de weer was.

”Nou ik schaam me anders dood hoor, ja misschien  maak ik nu wel mijn post meteen open .”

Buurman vertelde dat het toch wel een heel gedoe was, we moeten er bijna een schuur bij hebben als we dit een maand moeten bewaren voor  ze het op komen halen. Het  gescheiden afval  kan  her gebruikt worden,  dat is  goed voor de ozonlaag.

Ja, zo maar op een dag in de week, word ik  wakker  geschud, we hebben een groot probleem hier op aarde.

Ik heb er over gelezen en van gehoord, maar dacht  eerlijk ‘het zal wel, wat kan ik er aan doen?’ Nu, dit is al een heel klein begin en als we allemaal de moeite zouden nemen!  Misschien kunnen onze kleinkinderen er dan van profiteren ?

Eliza