Gastvrouw zijn.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat is het fijn om gastvrouw te  zijn.

Het was mijn beurt, (echt mijn of hun beurt, dat gaat eigenlijk niet zo, we komen zelf met het idee wanneer het uitkomt om dan voor elkaar te koken. ) om voor ons vieren te koken 3 buurvrouwen uit het volgend blok en ik .

 Eerst afspreken of iedereen op de dag kan die ik uit kies. Als dat gaat dan plannen maken wat gaan we eten, dat is gewoon al leuk, uitzoeken hoe ik het ga bereiden, dan de boodschappen doen . Deze keer (verleden week had ik ze met Sven en Indra gegeten) heb ik voor  kleine kapucijners gekozen die groenige zachte in blik, niet die harde bruine knikkers.  Ik heb in gedachte al een soort Indische rijst tafel maar dan voor kapucijners.

Dus al lopend door de winkel, ga ik op zoek naar uien,   gesneden rauwe ui,  gebakken uien ringen kunnen al in twee schaaltjes op tafel. Dan kleine augurkjes … piccalilly…zilveruitjes… gebakken spekjes en komkommer.

Ik heb dan al 7 schaaltjes om mijn grote schaal kapucijners verzameld. Eigenlijk is het niet veel kookwerk, maar wel voorbereiding.  Ik wil ook een voorafje, ik zie zo veel kookprogramma’s op tv,  ik wil dat gewoon thuis in praktijk brengen in mijn eigen steil dan. Dus 2 struikjes lof mee, Hollandse garnaaltjes… whisky cocktailsaus en mandarijntjes. Thuis de struik  van de lof voor de helft afsnijden (in de breedte) zo dat de stronk en de blaadjes apart zijn, die blaadjes haal je voorzichtig uit elkaar en zet ze even in het water,

Als je dan lage schaaltjes heb doe je de blaadjes recht op als een bloem in het schaaltje, je pelt de mandarijn en haalt alle pitjes en sliertjes eraf, zodat alleen het vruchtvlees overblijft, dat doe je in een schaaltje de garnaaltjes erbij dan de whisky cocktailsaus,( niet te veel anders blijft er van de smaak van de garnaaltjes niets over) wat peper en een klein beetje zout, dit alles even husselen en dan voorzichtig in het hart van de bloem scheppen. Het toetje heb ik zeer eenvoudig gehouden, gewoon bekertjes met vanille of chocolade vla. Heerlijk de voorbereiding in de keuken s’middags,  lekker kneuteren  dat is het voor mij wel.

Later het dekken van de tafel met het mooie servies van mijn moeder, de bijna honderd jaar oude wijnglazen ( geërfd van Simon zijn Oma) uit de kast. Ik heb( wel mijn eigen smaak, of dat nu wel hoort?) een heerlijk zoet wit wijntje, dus de  glazen mogen weer even mooi wezen op tafel, ze drinken ook fijn omdat ze heel dun zijn. Ja zo ontdek ik dat eten koken voor mij altijd een feestje is, als er maar gasten zijn, dan voel ik mij goed, we tafelen zeker nog gezellig een uurtje na we praten over van alles. Ik weet wat ik kan en als iedereen dan zeer tevreden is, sta ik later super tevreden de afwas te doen, want dat hoort ook bij mijn! feestje,  niet voor de gasten.  

Eliza