xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De bomen komen uit de grond
en uit de stam de twijgen.
Iedereen vind het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
Wij zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien.
Zo heeft de aarde ons geleerd
Dat al wat sterft zal bloeien.
*****************************
Nooit meer jij
maar liever dan dat te aanvaarden
dromen wij dat je er nog bent
heel dicht bij ons.
Nooit meer jij
de dood is onherroepelijk
t besef doet schrijnend pijn
van nooit meer wij.
Nooit meer jij
wat over blijft is de herinnering
aan liefde, zo warm en zuiver
tussen jou en ons
*****************************
Eerst is je wereld groot
je kunt er reizen tot en met
maar heel dicht bij de dood
is hij niet groter dan je bed.
Maar als het wonder is geschied
waarop de mensen hopen
dan gaat als je je ogen sluit
een nieuwe wereld open.
*****************************
|