xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik ga er eventjes voor zitten.
Ja eventjes de tijd er weer voor nemen, ik zit op mijn gemakje achter de pc. De tijd vliegt voorbij, ik kan hem bijna niet bijhouden.
Het is in de vijfde versnelling geschoten, ik moet alle zeilen bij zetten om alles nog te volgen.
Iets heel anders als het leventje er voor, maar wel opwindend, elkaar toch ook beter leren kennen, dan kom je ook de minder aardige trekjes van elkaar tegen, die je dan als hindernis moet nemen, beetje geven en nemen, niets is nu meer vanzelfsprekend. We zijn in karakter best wel behoorlijk verschillend, ik wat opvliegerig hij afwachtend en sussend, dat botst soms maar is ook zo weer bijgelegd. Het kan ook niet anders, je bent twee heel verschillende mensen, die elkaar tegen komen en dan eerst een goede indruk willen maken. Maar ga je langer met elkaar om dan kun je dat niet blijven volhouden, gewoon je zelf zijn is beter, zijn er dingen die je van elkaar niet leuk vind, even er over praten lost dat vanzelf op. We hebben nog alle tijd om elkaar goed te leren kennen, dat is de bedoeling tenminste
De dagen op de boerderij waren ook weer fijn, alleen de rede waarom ik er nu was is toch heel triest. Er moest voordurend opgepast worden omdat de Klaas echt niet meer weet wat te doen. Heel zwaar voor zijn vrouw en daarom fijn dat ze er even een dagje tussen uit kon. Zo oneerlijk als je altijd hard gewerkt heb en het resultaat is een prachtig huis, maar dat je dan uiteindelijk er niet meer van kan genieten en ergens anders gaat wonen is verschrikkelijk. Het leven heeft voor iedereen zijn eigen narigheid .
Fijn dat je dan kan helpen, maar hun verdriet werd ook mijn verdriet.
De herfst kleuren in het dorp Schellinkhout waren weer fantastisch, ik heb er vorig jaar heel wat fotos van gemaakt, die laat ik nu nog maar weer even zien.
Nu weer thuis met mijn vriend voel ik mij bevoorrecht en blij dat ik het mag meemaken, we hebben heerlijk soep gegeten die hij kookt, wandelen straks even langs de zee, en zijn gelukkig.
Zondag reis ik weer mee naar Limburg en blijf er waarschijnlijk 14 dagen, omdat er een staar operatie moet worden uitgevoerd, in goede tijden en slechte tijden elkaar helpen en voor elkaar klaar staan.
Eliza
|