xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Honden leed

Honden leed,

voor wie het nog niet weet.

Mijn hondje Rocky heeft

zich afgevraagt,

(niet dat hij zich beklaagt )

“Waarom hij geen vrouwtje heeft,

waar hij gezellig mee leeft.

Waar hij lief en leed mee deelt,

die hem niet verveeld.

Waar hij mee kan stoeien,

met wie hij zich kan bemoeien.

Die hij lief kan hebben, met hart en ziel,

vooral  die blonde van nummer

tien, waar hij op viel.

Niets van dat alles, misschien

even naar elkaar kijken.

Maar dan weer mee,

het mensen vrouwtje weet van geen wijken.

Misschien even ruiken

we mogen niet alleen achter de struiken.

Even een weekend logeren?, wel nee,

“kom op Rocky ga nu mee”.

Niet eens een afspraakje mag ik maken,

hoe kan ik dan aan kleine lieve puppy’s geraken.

Vooral als ik ruik dat zij graag wil,

staat mijn honden hart bijna stil.

Dan mag het al helemaal niet, en dat is niet eerlijk,

allebei vinden we dat heerlijk.

Nee ik mag er alleen maar naar kijken,

maar aankomen niet.

Ik heb het niet slecht,

maar dit doet mij verdriet.”

Rocky

Eliza