xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maandag 29 augustus- 2911 

Vandaag is het net als mij zelf, wisselvallig, zo schijnt de zon, zo regent het. Met mijn stemming is het precies zo. Zo gaat het wel en zie wel hoe alles gaat, zo kan ik janken om alles en niks. Op de tv een hele zielige film en ik maar snotteren, dat doe ik toch wel gauw maar nu is het best wel heftig, ik wou zelf een paar dagen niet eens achter de p.c.  dan is het mis hoor. Wat er nu precies mis is? Iets waar ik steeds maar over pieker. Ik mis gezelschap,  iemand om gezellig tegen aan te kletsen, om samen mee aan tafel te zitten, iemand tegen komen in huis. Zo stom, dat was juist de reden dat ik niet verder wou met mijn vriend. Het zijn ontwenning verschijnsels dat besef ik heel goed wie A zegt moet ook B zeggen. Ik zal er door heen moeten ik wil wel de weg van de minste weerstand nemen, gewoon bellen en vragen kom a u b weer dat is niet de oplossing. Het zal even duren voor ik mijn eigen ritme heb gevonden, dat  geduld moet ik dan maar opbrengen.

                                                       

                                                        



Wel fijn dat ik Rocky heb, ik heb ook op het ogenblik weer behoorlijk last van mijn knieën best pijnlijk, ik wil het liefst alleen maar zitten en verder niets, dan is er  Rocky die maar naar me toe blijft lopen en dan naar de tuin deur,”Kom vrouwtje ik moet er echt nodig uit, ik hoor allemaal vriendjes en vriendinnetjes, ik kan er niets aan doen dat je pijn heb ik moet nodig, en wil even spelen met de andere hondjes."  Dan kan je er echt niet onderuit, dus ophijsen je zelf en in de benen au… oei ik lijk wel tachtig. Omdat het lekker zonnig was zijn we toch het pad helemaal uitgelopen  naar de overkant het Marieëndal in gelopen, het was net of ik op eieren liep maar ik lopen deed ik, werd ook afgeleid door twee mensen die een leuke hond hadden een soort  bordercollie , ik dacht eerst dat hij een gat aan het graven was maar toen we dichter bij kwamen nam de hond echt een modderbad. In een grote diepe regenplas was de hond zich  aan het vermaken de voorpoten plaste vrolijk door het water en de modder het was een heerlijk gezicht, fijn ook dat zijn baasje en baaszin zich er niets van aan trokken hij mocht dat echt doen van hun, zalig toch voor de hond. Ik maakte Rocky los om te kijken wat hij zou doen maar nee hoor, water en Rocky die houden niet van elkaar, Rocky bleef op een afstandje kijken wat de hond allemaal aan het uitspoken was. Ik genoot volop van het plezier van de hond. Rocky heeft  later nog wel even hard meegerend met een paar kleine hondjes, ik gun het hem zo .

Ik ben echt blij met Rocky,  anders had ik het huis niet uitgekomen.

                                                                   Eliza

29-08-2011 om 23:38 geschreven door sylvia