Goed

Goed en goeddoende

Hij die mensen zoende

Om er verzoening mee te sluiten

Die kon weten dat Hij op veel tegenstand zou stuiten

Hij koos mensen uit

Die soms net even anders waren

En dan zag en zie je gelijk wie de haters waren

Die zijn voor geen kwaad meer te bewaren

Hoe zij zich zo verder schaarde

Met hen die Hem wilde laten verdwijnen

Maar ze vallen zelf in eigen gemaakt verderf of ravijnen

Want het waren allemaal zwijnen

Mensen kunnen kwijnen

Maar de zwijnen hebben geen verstand

Daarom werd Hij ook zo fel geprangd

En ook nog aangerand

Hij die de onwaardigste werd onder de mensen

Hij had zoveel goede wensen

Voor grove zondaren

Maar door het grove werden ze juist niet bewaard

Maar Hij heeft de kinderkens om zich heen geschaard

En zo werden of worden de kinderen door Hem bewaard

Dat is van blijvende aard

Ja, Hij is toch zeker alles waard

Als het om aards goud gaat

Hemels goud straalt vanuit zijn mooie troon

Waar je dan heel dicht bij woont

Niets liever heb je dan die enige geboren Zoon

Die kwam om een mensenkind te reden

Van al die huichelachtige gemaakte gezichten

Want dat zijn vreselijk mismaakte gezichten

Over hen zijn dan die zware gerichten

Wie zichzelf in Zijn ogen nietig heeft geacht

Die zet Hij dan op wacht

Als een wachter op de muur

Ook al maken die vijanden je het leven zuur

Er komt dan een tijd

En dan hebben ze geen rustig uur!

Maar als je ware rust je hebt gekust

Dan ga je heel gerust

Door het leven van alle dag

Ook al sterf je eigenlijk van beklag

Dat trotseer je door en in Hem elke dag

Met Hem kun je vrolijk leven

En het aardse leven is uiteindelijk toch maar even

Aan alles komt een einde

Zonder dat je wegkwijnde!

Mattheüs 12 1-8

In het bijzonder vers 7