Roos
Een gele roos Zij is er maar even Zij werd onder een strak blauwe lucht geweven Deze mooie tere bloem Je ziet haar door de zonnestralen Al heel snel kalen De diepe gele kleur Geeft deze bloem juist fleur Maar door het felle zonlicht Wordt ze al snel opgelicht Je ziet haar alsmaar bleker worden Daarna komt de wind En stuurt de blaadjes naar andere oorden Zo is het kortstondige leven van de bloem Als mens kun je daar iets mee doen Want wij zijn gelijk als een bloem Het leven is een zucht Was het wel of niet een goede klucht Want dan is er niets meer over van het leven Kwam ik wel mijn Zaligmaker tegen? Voor de één een weet en voor de ander een vraag Hoe zit het mij vandaag? Heb ik zijn roepstem constant genegeerd! En heb ik al het verkeerde afgeleerd! Of moet ik bekennen Dat ik niet aan Hem wilde wennen Deze Zaligmaker is vol zaligheid Hij brengt mensen het liefst naar Zijn eeuwigheid Maar als je niet hebt gewild Dan is de roepstem in de mens gestild En raakt de mens innerlijk verkild Dan leef ik voor eigen rekening En er blijft maar over één ding Had ik maar wijzer geweest En mij niet laten beheersen door het feestbeest Dan was mijn leven nu totaal anders geweest Dan hield ik met mijn Zaligmaker een groot feest Een feestelijk leven met, in en door Zijn Geest En ben ik van mezelf bevrijd Daardoor leef je elke dag in een nieuwe werkelijkheid
05-05-2007 om 10:20 geschreven door Liesbeth
|