En dit alles is de ernst van het leven En toch konden de mensen later weer met kleine dingen blij wezen Ook al waren zij weduwe of wezen Daar bij die graven lagen ook canadezen Die ons land en volk een grote dienst hebben bewezen
Nog een paar foto's van de rijen waarin zonen van moeders en mannen van vrouwen begraven liggen Jongens in de bloei van hun leven Het werd zomaar afgesneden Als een bloem op het veld En dat alles door geweld Mannen die geen vader meer konden zijn Gezinnen storten toen zo maar in het levensravijn Wie kon er toen nog blij zijn En toch waren ze blij Toen de dag aanbrak En ze met z'n allen riepen, wij zijn vrij! Maar moeders en vrouwen en kinderen moesten door het leven verder zonder die ene hij!
Mevrouw ooievaar Ben je daar? Ja, ik zit hier... En zit op mijn nest Na verloop van tijd zie je de rest Dan zijn de eieren uitgebroed En kan men zien wat een ooievaar alzo doet Behalve wat naar elkaar klepperen Is zij haar kinderen aan het oppeppen Die moeten zelfstandig kunnen leven En daar heeft moeder ooievaar niets op tegen Wanneer haar kinderen zich ook zo vrij kunnen bewegen
Soms neemt een mens even pauze... Dan staan de benodigheden voor de kofiie zo hier en daar al klaar... En met een vrije dag, ga je al snel overstag...en neem je even een kopje koffie op een zonnige middag...
De bloesemtijd is wel bijna voorbij Normaal begint de bloesem nu pas volop te bloeien Maar we zijn nu bijna in mei Dan is de lente nog niet voorbij Daarom nog wat bloesem met een pimpelmeesje er bij
Op een mooie avond in de lente Nog enige prenten Van bloemetjes in de kleur wit Wit is in de zon altijd een stralend licht Dat geeft altijd als je het ziet een blij gezicht Je zou ze willen plukken Maar dan maak je stukken Dan is zo'n takje niet meer heel Al die bloemetjes zijn juist bij elkaar een mooi geheel
Dit pimpelmeesje is net een bal met veren Maar zo'n vogeltje moet je ook blijven eren Hij zingt ook vaak een heel leuk deuntje Dan krijgt hij van de merel een steuntje En zo zingen alle vogels een apart lied