Verminkt
Het is iets dat niet goed klinkt
Maar als je niet hinkt
Zullen ze wel zorgen
Dat je de volgende morgen
Sterft van geestelijke pijn
Ze schoppen je met van alles in het ravijn
Dat is de daad van een zwijn
Maar dat zwijn werd verzorgd
Kreeg de lengte
Want deze was bang voor de engte
En zo strompel je later verder
Met een gewone rollator
Maar ook daar wordt dan weer een wiel van afgeschopt
Ja, men wist niet wat men deed
Ik had verdriet bij de vleet
Ik heb zelden zon stel mismaakte mensen gezien
Maar ze wisten toen niet dat het bleef bij misschien
Misschien komt dat mens nergens meer boven water
Maar dan hebben ze nu wel een kater
Want dat mens ging door een krater
Zonder te verbranden
Of wat men ook in gedachten had
En ze gingen op hun geestelijke buiken prat
Wat vol zat met vals nat
Water niet uit de heilige stromen
Waar je door Christus bloed aan verderf was ontkomen
Maar uit hun duim gezogen
Zulke worden vernederd
Want God in Christus zal deze niet verhogen
Ze kunnen gaan en doen wat ze willen
Maar het einde van dit alles is het gillen
Gillen als een speenvarken
Want God is nergens meer voor in
Ook al lijkt de kerk nog een kerk te zijn
Het is niet de kerk van de klare Wijn
En zonder deze Wijn
Kan niemand meer zonder valsheid zijn
Want Hij alleen is het Brood
En de heldere Wijn brengt je naar het morgenrood
Maar zij liggen voor eeuwig in de goot
Omdat het bloed van Christus over de aarde spoot
En dat door ene despoot
Het maken van je buik tot een afgod
Dat bepaalde dan je eeuwige lot
En je bent in hart en nieren een zot!
Daniël 5
|