Schrijvenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Schrijven het blijft apart

Het komt zo maar door iets in je hart

Zoek je er niet naar?

Nee, maar alles is wel waar

Het komt dan ineens uit een invalshoek

En zo schrijf je als het ware een dagelijks boek

Soms met een tussenpoos

Want er zit niet altijd wat in je schrijversdoos

Bij schrijven moet je een rustig leven leiden

Maar er zijn ook dingen waardoor je niet kunt schrijven

Zoals het leven van elke dag

Als je niet alleen kan zijn

Of dat je druk bent met verhuizen

Niemand die je helpt

Zelfs niet de muizen

Soms moet je even iets vragen

En dan helpen ze je even dragen

Maar het meeste doe je zelf

En zo staat het schrijversleven even stil

Maar sommige dagen vragen

Om eens weer diep af te dalen

Zoals deze nieuwe tijd

Want het is nu weer lijdenstijd

Het zijn op zich prachtige weken

Daar kun je als het goed is je niet van losweken

Want zie je de Borg innerlijk lijden

Dan voel je sterk hoe Hij je moest gaan bevrijden

Dwars door de dood heen gaan

Ja, zo mag je als uitverkorene dan met Hem opstaan

Opstaan uit de eeuwige dood

En dan leef je zo groots

Dat je werd opgenomen om te leven in Vaders schoot

Het is een leven om nimmer te vergeten

Want je hebt zoveel mogen eten

Daardoor kwam of kom je veel te weten

Door Zijn liefde gaf Hij inzicht

In het leven van menige knul of wicht

Dan bedoel ik volwassen mensen

Die zich een ander leven wenste

Maar met een geplaveid gelaat

Hun misselijke man of vrouwtje stond of staat

Ze waren nog erger dan een soldaat

Die ook een verkeerde weg gaat!

Het leven was zwaar

Maar spannender dan menig boek

Want je leefde in en met het Boek

Waarin je helder en klaar alles ontving

Ja, dan was het hart dat vrolijk zong

Zingen in een gevangenis

Heb je het ooit zo raar gehoord

In een gevangenis om dat Hij werd vermoord

De geestelijke luiken waren allemaal dicht

Maar je kreeg steeds inzicht door een vergezicht

En dat kunnen mensen dan niet geloven

En ze gaan je van alles wat je hebt beroven

Ze verklaren je voor gek

Ja, dan verklaar je een goeddoend God ook voor gek

Want je bent als menige vrek

Ze zeggen hiermee houd je bek

We willen het niet horen

We gaan liever in ons eigen gedachte smoren

En dat was voor mij een groot verdriet

Maar Eén weet het en ziet

En zo komen ze allemaal bedrogen uit

Met jaren op de kerkbanken te blijven zitten

Kerkbanken zijn meestal maar tijdelijke banken

Want God houdt huis in een gemoed

En niet met stenen op de kerkbank

Daarom krijg je als dank al die stenen naar je kop gesmeten

Ja, toen heb je het geweten

Maar de hemel was geopend

En je doorstond het ergste goed!

Ja, want God is zo teer voor een klein gemoed!

Je kunt jezelf niet klein maken

Maar door het leven wat je hebt ontvangen

Ben je gelijk al niet groot geweest

Want naast je leefde ook een beest!

Mensen die God voor speeltje gebruiken

Die leven als beesten

Die gaan het liefst altijd feesten

En zo kom je van het een in het ander

Maar je blijft ondanks alles aan God denken

En Hij heeft zich in alles geheel willen schenken

En dat moet men dan maar eens bedenken

Dat je een trouw mens moet zijn

Anders stort je gewoon in het ravijn!

Een ware trouw

Die wordt niet geprikt op je mouw

Maar dat komt vanuit het innerlijk

Je bent er mee geboren

Het werd al in je ongevormde klomp ingebracht

Ja, ook al ga je dan van nacht tot nacht

Het is dat je dan altijd Jezus verwacht

In plaats zoals men Hem heeft veracht!

Daarom was het zo lang op de aarde nacht

Want niemand heeft echt op Hem gewacht

Velen waren al gearriveerd

Dan heb je natuurlijk God niet geëerd

Want je hebt nimmer geleerd om klein te zijn voor Hem

Dus luister je alleen maar naar je eigen stem

En als de Waarheid dan wordt gesproken

Dan gaat men iedereen bestoken

Ja, dan ben wel een veelbesproken mens

Maar er was maar één wens

Snel weg met dat mens

Mond toesluiten

Dan gaan we verder met onze eigen kornuiten

En zo komen dan zichtbaar de hemelse besluiten

Van die wel en die niet zullen ingaan

In de Hemelse gewesten

God zal ook de Tyriër en de Moor schragen en bevestigen

Ja, God is sterker dan menig mens

Maar heb je een grote wens

Dan gaat het wel je leven kosten

Omdat de vrome kerkmens niet bouwde op de Rots

De Rots die niet vergaat

Maar door de Rots is het dat je blijft en schrijft

En verder mogen ze allen zichzelf verwijten

Dat ze hun drek graag op een ware vrome willen uitsmijten!

Psalm 87