Kistenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Allemaal kisten

Wit en bruin

Wit met kleine mensjes

Ze hadden nog zoveel kinderwensjes

Ze hadden de toekomst nog voor ogen

En ineens werd het leven afgebroken

De ouders gaan verdrietig en gebogen

Door een tranendal met leed

Hoe kan een mens het dragen?

En hoe moet het allemaal na deze dagen

Waar het definitieve afscheid plaats heeft gevonden

Ja, dit zijn grote wonden

Wonden die maar moeilijk zullen helen

Want steeds kom je iets van je kinderen tegen

En de dagelijkse dingen die ze zo al beleefde

Met broertjes en met zusjes

Wat een intens verdriet

Ja, dan heb je ook verdriet

Verdriet met de verdrietige

Het leven is ineens zo anders

Maar ook de mannen van de vrouwen

Of andere vrouwen van mannen

Die ze nooit meer zullen zien

Ze hadden zo gehoopt op het andere

Omdat ze samen hadden besloten

Een ander leven te gaan leiden

En dan ineens ligt alles aan gruzelementen

De lente is begonnen

Maar er is geen nieuw geluid

Maar wel een ander geluid

Een geluid dat ademt van verdriet

Maar één troost is er in dit leed

Hij die zoveel leed

Weet van dit grote leed

En wie weet mogen deze mensen

Hun troost vinden bij Hem

Bij Hem die alleen zo kan troosten

En dat is een troost die geen mens na kan bootsen

Daarmee is het verlies te dragen

Ik wens deze mensen dit toe in de zware dagen

Waarin zij het verlies van een geliefde moeten dragen

Ook was er verdriet van een Joodse broer

Van een vermoord zusje

Die zei, we hebben al zoveel leed gedragen

Houd het dan nooit op
Ik weet hoe vreselijk het is

Van leed dat niet te stille is

Van leed waar maar geen einde aan komt

Maar toch sta je dan verstomd

Dat een mens heel veel kan dragen

En dat een mens nog sterker is

Als Hij het voor je wil dragen

De Middelaar van het nieuwe verbond

Een Middelaar zo diep in Zijn hart gewond

Om de grote slagen van de zonde

De betaling van de zonde is de dood

Maar wat groot

Als Hij het voor je wil dragen

En dat Hij medelijden heeft als een biddende Hogepriester

Ook blijft overal de satan briesen

Met Hem kun je door diepe dalen

Door de liefde van zijn Geest zal een mens niet verschralen

De Joden riepen Zijn bloed komen over ons en onze kinderen

Ja, wat kunnen zulke woorden een mens hinderen

Maar God zou God niet zijn

Als Hij alles van een hele wereld niet zou kunnen vergeven

Maar veel mensen hebben niet geleerd met de Middelaar te leren leven

God in Christus is het die alles kan vergeven

Als men zich maar aan Hem over wilde geven

Daar zit nu het punt

Diep gebogen knieën

Soms moeten er zware klappen vallen

Wil een mens zijn oog op een goeddoend God laten vallen

Hij doet goed terwijl een mens het niet verdiend

Ja, als men dit mag zien

Dan wordt er nog meer gegriend

Maar daarin vindt men de grote troost

Het zien op Jezus

Op de Jezus van het diepe lijden

Ging Hij daar voor mij door het stof?

Ja, voor een wereld verloren in schuld

Wat heeft God een groot geduld

Om zo nog naar mensenkinderen om te willen kijken

Dit is nu je geest verrijken

Hij voor mij

Anders had ik de eeuwige dood moeten sterven

En dat is nu de eeuwige zaligheid erven!