|
Nog evenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
---
Nog even
En dan
.
En dan
.
Is het twee minuten stil
Eens was er een grote gil
Alles stoof henen
Sommige stonden zwak
op de benen
Waar henen?
Er was een schreeuw
Een ander had een geeuw
Van aangedane zenuwen
Weer een ander had angst
Weer een ander werd boos
En zo ontstond er zoiets gelijk
Als een windhoos
Een oorverdovend geluid
Het was zoiets van het licht gaat uit
De ene mens stuit op de andere
Of je ging rustig verder wandelen
De stilte moet nog komen
De ware stilte is een stilte
zonder eind
Dat is meer verfijnd
We gedenken het steeds weer
Maar niets neemt een keer
Er is geen wachten op de Heer
We doen het zelf
En we denken dat het ooit stil zal worden
Maar men ziet dat alleen
de mens kan verworden
De mens in de gestalte van
een wild beest
En die ontvangen het meest
Het meeste aan aandacht
Maar de stilte blijft stil
Alleen om Gods wil
Dan is er geen gil
Vanuit de levensgril
Waarin men wil leven
Het leven is maar even
En we zijn zo van de aardbol
weggedaan
Een mens in deze en toentertijd
moest zich diep schaam
Om wat het met alle vrede heeft gedaan!
|
