|
Het padxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het pad dat je kiest
Geeft ook wel eens dat je kniest
Het pad waar je als jong kind
al mee werd geconfronteerd
Dat je altijd werd buitengesloten
Dat je nergens bij mag en mocht horen
Dat men in het andere geval
over je wil heersen
Of je wil misbruiken
Het ligt altijd aan jou
Maar je staat menselijk in de kou
Dat zijn de ook gevolgen nadat je kiest
Je weet dat je het van de mensheid verliest
Mensen zijn ontzettende egoïsten
Ze baren allen kinderen
Het ergste is ze pakken ook jouw
kinderen af
Ze willen met ze trouwen
Maar als ze hun zetel hebben gewonnen
Dan ben jij die het nakijken heeft
Ja, zo is het dat de mensheid leeft
Maar je hebt wel veel in je kinderen gestoken
Veel aan liefde en naastenliefde
Maar de egoïsten doorklieven
Elk fijngevoelige snaar
En dan vind men het raar
Dat je weinig kiest voor het leven
in het openbaar
Daarmee bedoel ik buiten je huis
Maar ook in de familie
Het zijn allemaal verschrikkelijke mensen
Zon mensheid was niet één van mijn wensen
Want dat is eigenlijk geen leven
Maar om het te tonen
Moet je dicht bij God gaan wonen
Dan ga je ze allemaal tonen
Dat het de meest erge egoïsten zijn
En jij lijdt ondanks je gelukkig zijn
Omdat het liefste wat je bezat
Ze je ook hebben afgenomen
Dit is waar je in de weg van je keus
niet kon of wou
dromen!
Maar het is er wel van gekomen
Liefdeloos en nog eens liefdeloos
Ik zie bij geen mens een bloed
doorlopen roos
De Roos der rozen
Heeft je wel uitgekozen
Omdat Hij wist dat er nooit
meer rode rozen zouden komen
Ook al wilde of zou je van menselijke
liefde dromen
Een land vol kou en kilte
Dan volgt er een grote stilte
De klok staat op bijna twaalf uur
En dat is het uur van de Waarheid
Dat er maar één liefde was in de eeuwigheid
En dat is de God van hemel en aarde
Die je in de ergste nood
Voor een waardeloos volk bewaarde!
Jesaja 61 en 62
|
