Geknaktxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een leven nog in de bloei

Het was wel een gestoei

Vanwege de gezondheid

Maar ineens werd het geknakt

Het leven heeft naar adem gesnakt

Maar uiteindelijk is het gebroken

De weg van het einde werd bepaald

Het leven werd weggehaald

Hoe kortstondig kan het zijn

Een mens nog maar zeven en dertig lentes

Het einde was helemaal niet te zien

En zo is alles onverwachts afgesneden

Wat weten mensen hier beneden

Weinig van het voortbestaan

Een mens kan in de bloei van

het leven snel vergaan

Zo word je weer bij de ernst van
het leven bepaald

Dat is nog steeds niet achterhaald

Het is en blijft een besturing van God

Hoe lang je leven is met wel of geen
aards genot

Wat wil ik hiermee zeggen

Dat je de dood niet naast je neer moet leggen

Maar dat wij vanaf dat wij zelfstandig kunnen denken

Veel meer aandacht aan ons einde moeten schenken!

Want in één wenk en het leven is niet meer

En zo gaat het in mijn omgeving

De laatste tijd keer op keer!

Zorgeloos of voor de lol leven

Daarvoor is het leven niet gegeven

Nu vangt de carnavals gekte weer aan

Weet men wel wat men God hiermee
heeft aangedaan!

Het gaat niet om het vleselijk plezier

Maar om de ziel die mag leven

Want men zingt vaak in de hemel is geen bier!
En daarom drinken wij het hier!

Nee, daar is wat anders dat invulling geeft

En dat is het eeuwige Licht dat de ziel omgeeft

Het is Gods in Christus die het zielenleven

de eeuwige vreugde geeft!